Ένρινον είναι και το [γ], όταν ευρίσκεται προ των ουρανικών [κ], [γ], [χ] ή προ του [ξ]: άγκυρα, αγγείον, άγχω, άγξω (Αχιλλέας Τζάρτζανος) ▪ Συλλογιστείτε πώς προφέρεται το πρώτο [γ] στις λόγιες <παγγερμανισμός>, <παγγνωσία> ή <συγγνωστός>, στις οποίες, κατ’ εξαίρεση, δεν έχουμε τροπή του δεύτερου συμφώνου ▪ Αρκετές φορές, τα [μπ] και [ντ] μέσα στη λέξη είναι οι άλλες μορφές των [μβ] και [νδ]: κόμβος → κόμ̂πος, ένδεκα → έν̂τεκα ▪ Αυτό που ουσιיαστικά τρέπεται είναι το δεύτερο σύμφωνο ▪ Όταν γράφω και τα δίψηφα [γγ/γκ], [μπ], [ντ] αφορούν δύο φθόγ̂γους, προσθέτω ένα διיακριτικό ώστε να αναγνωρίζουν απαξάπαν̂τες πώς προφέρον̂ται ▪ Εάν δε γίνει η αναγ̂καία γραπτή διיάκριση ανάμεσα στα έρρινα και τα άρρινα δίψηφα, σε λίγον καιρό θα αναφερόμαστε στην αλλοίωση και τον ψευδισμό της Κοινής Νεοελληνικής (κόμπος [b] ⇔ κόβος, έντεκα [d] ⇔ έδεκα, άγγελος [g] ⇔ agel ≠ angel < άγ̂γελος)

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ! ΟΥΤΕ ΣΦΙΓ̖ΓΑ ΕΙΝΑΙ, ΟΥΤΕ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΜΝΗΜΕΙΟ...







Πρόθεσή μου δεν είναι να κρίνω κατά πόσον η τουρκική θεωρείται εύηχη γλώσσα ή όχι. Δεν είναι άλλωστε αυτός ο σκοπός.
Όμως, τούτο μόνο θα πω: οι φυσικοί ομιλητές τής τουρκικής, 
μιας γλώσσας με σαφώς πολύ μικρότερη ιστορία και πλούτο απ’ ό,τι η δική μας, όχι μόνο σέβον̖ται και τηρούν τους κανόνες προφοράς της, αλλά εκφέρουν και σωστά τις ελληνικές ή ελληνογενείς λέξεις που περιλαμβάνουν τους φθόγ̖γους [μ] ή [ν], δηλ. τις ευ̖φωνικές συνηχήσεις τής γλώσσας μας. Κάτι που εμείς δεν πράττουμε, γιατί προφανώς αγνοούμε.

Όταν ο Τούρκος λέει:      Εμείς, συνήθως, προφέρουμε:

angarya                            αγγαρεία [g]

ankiloz                              αγκύλωση [g]

antagonist                        ανταγωνιστής [d]

antarktik                           ανταρκτική [d]

anterit                               εντερίτιδα [d]

antibiyotik                         αντιβιοτικό [d]

antidemokratik                 αντιδημοκρατικός [d]

antijen                              αντιγόνο [d]

antilop                              αντιλόπη (< ανθόλοψ) [d]

antitez                              αντίθεση [d]

antitoksin                         αντιτοξίνη [d]

cimbiz                              τσιμπ(ίδα, ιδάκι) [b]

cümbüş                            τσιμπούσι (< συμ̖πόσιο) [b]

çembalo                           τσέμπαλο (< κύμβαλον) [b]

çingene                            τσιγγάνος (< αθίγ̖γανος) [g]

deontoloji                         δεοντολογία [d]

diftong                              δίφθογγος [g]

dizanteri                           δυσεντερία [d]

effendi                              αφέντης [d]

enginar                             αγκινάρα [g]

entelekya                          εντελέχεια [d]

entomoloji                         εντομολoγία [d]

entropi                              εντροπία [d]

fangi                                 φαγγρί [g]

fantasma                          φάντασμα [d]

farenjit                              φαρυγγίτιδα [g]

findik                                φουντούκι [< Πον̖τικόν (< Πόν̖τος)+κάρυον)] [d]

nder                              κοντάρι (< κον̖τός) [d]

isfendan                           σφεντάμι (< σφένδαμος) [d]

kambur                             καμπούρης, καμπύλη [b] (< καμ̖πύλος)

kangren                            γάγγραινα [g]

kantaron                           κενταύριο (βότανο), Κένταυρος [d] κ.ά.


Έχουμε υπόψη πόσες τέτοιες λέξεις υπάρχουν στη γλώσσα μας, στις οποίες τα δίψηφα γγ/γκ, μπ, ντ προφέρον̖ται έρρινα, δηλαδή αφορούν δύο ήχους και όχι έναν;
Χιλιάδες.

Πόσο συχνή είναι η χρήση τους στον καθημερινό μας λόγο;
Αδιיάκοπη.

Υπάρχουν κάποιοι που ακόμη αμφισβητούν την έρρινη προφορά τής Κοινής μας Γλώσσας;... 
Έχουν υπόψη τους πόσες δάνειες λέξεις από την Ελληνική, στις οποίες περιλαμβάνον̖ται τα έρρινα δίψηφα γγ/γκ, μπ, νταπαν̖τούν στο λεξιλόγιο άλλων λαών;
Πάρα πολλές.

Λαμβάνον̖τας υπόψη τα παραπάνω, θέτω τον εξής προβληματισμό:

Ποια από τις δύο γλώσσες είναι πιο σύμμορφη στους κανόνες της, με συνέπεια να προφέρεται ορθά και πιο εύηχα;
Η τουρκική ή η Κοινή Νεοελληνική, όπως εκφέρεται σήμερα;

Είναι ανεπίτρεπτο για τη χώρα που έδωσε τα φώτα του Πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο, για τη γλώσσα που έχει εμ̖πλουτίσει τις υπόλοιπες γλώσσες, άλλοι λαοί να προφέρουν σωστά τις ελληνικές ή ελληνογενείς λέξεις και εμείς να εκφέρουμε ψευδώς την Κοινή μας Γλώσσα.

Πρόκειται για πανεθνικό και πολιτισμικό θέμα μείζονος σημασίας, στο οποίο έπρεπε ήδη να έχει δοθεί λύση.
Είναι αδιיανόητο, εν έτει 2020, να μη διδάσκεται η Ορθοφωνία στα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια.
Είναι μεγάλο ατόπημα να μην έχουν ακόμη αποσαφηνιστεί τα έρρινα από τα άρρινα γγ/γκ, μπ, ντ και ο Έλληνας να μην ξέρει τι να προφέρει· και είναι αιδώς, αν̖τί όλων αυτών, να διδάσκεται στα Σχολεία της χώρας ότι: το γ+κ=γκ και το γ+γ=γγ, προφέρον̖ται [γκ], π.χ. αγκαλιά, φεγγάρι.

(Απόσπασμα από τη νέα σχολική Γραμματική της Ε΄& ΣΤ΄Δημοτικού)

Πολιτισμός είναι η γλώσσα μας!
Για ποιον Ελληνικό Πολιτισμό σήμερα ομιλούμε;…


ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣH:

 Όπου:   `   το ευ̖φωνικό [ŋ] ή [ɱ] πριν από το δίψηφο σύμφωνο.

              י    η εκφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

                  

Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής