Δι΄ατυπώνεται από κάποιους η άποψη, ότι η απερρίνωση των δίψηφων συμφώνων μέσα στη λέξη, δηλ. η απόδοσή τους χωρίς τα ευ'φωνικά [μ] και [ν], χαρακτηρίζει ανθρώπους χαμηλότερου επιπέδου μόρφωσης ή άτομα μικρότερης ηλικίας, που εκφράζο'νται κυρίως με το ιδίωμα της αργκό, σε α'ντίθεση με τους περισσότερο μορφωμένους ή τους ηλικιακά μεγαλύτερους, οι οποίοι γνωρίζουν και τηρούν τους κανόνες προφοράς.
Δηλαδή οι λαϊκοί άνθρωποι δεν προφέρουν τις ευ'φωνικές συνηχήσεις;! Στη λαϊκή μας παράδοση δεν υπάρχουν τα ανάλογα ακούσματα;!
Αλήθεια, πόσοι άνθρωποι ανώτατης μόρφωσης ή εκπαίδευσης γνωρίζουν σήμερα γι΄αυτές και πόσοι από αυτούς τις προφέρουν;!
Οι δάσκαλοι στα σχολεία -κατά την παράδοση- τις εκφέρουν, και εάν ναι, τότε γιατί τα παιδιά δεν τις μαθαίνουν και δεν προφέρουν ανάλογα;
Πόσοι από εμάς ε'ντέλει γνωρίζουν τους κανόνες προφοράς τής γλώσσας μας; Πόσοι είμαστε εξοικειωμένοι με αυτούς και πόσοι αυθόρμητα τους τηρούμε στον καθημερινό λόγο;...
Γιατί δε λέμε απλά ότι υπάρχει πλήρης άγνοια. Ότι δε γνωρίζουμε πώς να προφέρουμε τη γλώσσα μας γιατί δε διδαχθήκαμε τους α'ντίστοιχους κανόνες στο σχολείο.
Άλλωστε πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό, όταν δεν υπάρχει το μάθημα της Αγωγής του Προφορικού Λόγου και της Φωνής (Ορθοφωνία) στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας!...
Η αρχική επισήμανση -η οποία είναι ό'ντως βάσιμη- θα ήταν απόλυτα εύστοχη, εφόσον στην Εκπαίδευση υπήρχε η απαραίτητη κατάρτιση, δηλ. η ανάλογη γνώση. Για τον απλούστατο λόγο ότι πρώτα διδάσκομαι τη γλώσσα μου και όλους της τους κανόνες και μετά επιλέγω πώς θα μιλήσω.
Ολοκληρώνο'ντας τον παραπάνω έ'ντονο προβληματισμό μου, εύχομαι η άγνοια, η δυσκαμψία ή η τυχόν απάθεια των αρμόδιων φορέων, να μη μας οδηγήσει σε λίγα χρόνια, αν δεν έχει ήδη συμβεί, σε μία Κοινή Νεοελληνική, της οποίας -α'ντί των ευ'φωνικών συνηχήσεων- κύριο χαρακτηριστικό τής προφοράς της θα είναι το τραχύ και κακό ηχητικό αποτέλεσμα του ιδιώματος της αργκό.
© Αθήνα, 17/4/2017
Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής
