ΟΙ ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΗΧΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Παπά: Έχω πολλά μαν̂τάτα από την Πόλη [→ τημ̂πόλη].
Βαφιάς: Είδες τον Πατριάρχη [→ τομ̂πατριάρχη]
Γρηγόριο;
Παπά: Τον είδα. Η Φιλική Εταιρεία έχει τώρα προωθηθεί σ’ όλη την ξενιτιά [→ τηγ̂κz̥ενιτιά]. Θα ‘χουμε καλή βοήθειיα απ’ έξω. Αλλά μονάχα βοήθειיα. Ο ξεσηκωμός είναι δικό μας ζήτημα.
Βαφιάς: Καλά, θα παραγ̂γείλω εγώ στους προεστούς.
Με τη διיαταγή του Σουλτάνου για το βιος σου, τι απόκαμες;
Παπά: Η διיαταγή, Δέσποτα, καταχωνιάστηκε.
Βαφιάς: Υποσχόμενοι ότι εμείς θέλουμεν βοηθήσει, δι’ όλων μας των
μέσων τον Ιερόν τούτον Αγώνα, καλούμεν υμάς όπως υψώσατε την σημαίαν της Ελευθερίας
και αγωνισθείτε γενναίως, διיά
την Ανάστασιν του Γένους.
Εξ Οδησσού,
την τρίτη [→ την̂τρίτη] Απριλίου 1821, πρόθυμος αδελφός και
πατριώτης, Δημήτριος Υψηλάν̂της.
Αδέρφια, αυτή
τη γραφή μάς στέλνει ο πρίγ̂κιπας Υψηλάν̂της και μας καλεί να αγωνιστούμε για την Ελλάδα μας.
Παπά: Τετρακόσια χρόνια ο τόπος μας, ο δικός μας τόπος, ο
Ελληνικός, στέναζε κάτω απ’ την τούρκικια [→ την̂τούρκικια]
σκλαβιά!
Δίχως
γράμματα! Δίχως σχολειά! Δίχως οικογένειיα, δίχως Πατρίδα!
Ήρθεν η ώρα να γίνουμε νοικοκύρηδες στα σπίτια μας! Αφεν̂τάδες στο βιος μας! Λεύτεροι στην πατρίδα [→ στημ̂πατρίδα] μας!
Ο Αγώνας μας είναι σκληρός, αλλά είναι δίκαιος και θα τον κερδίσουμε [→ τογ̂κερδίσουμε].
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράν̂τα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!
Έξαρχος: Βάλε το χέρι σου στο Ευαγ̂γέλιο και
επαναλάμβανε ό,τι σου λέω.
Έξαρχος - Καρέζη: Θα αγαπώ και θα συν̂τρέχω τα άλλα μέλη της Εταιρείας, έστω κι αν ήταν εχθροί
μου.
Ορκίζομαι να
προσέχω πάν̂τα εις τη διיαταγήν.
Καρέζη: Φύγε και μην προσπαθήσεις [→ μημ̂προσπαθήσεις]
να με αν̂ταμώσεις αλλού, παρά μόνο μέσα στη μάχη.
Τσουκαλάς (φωνή Μοσχίδη): Και τι έχετε προσφέρει εσείς στον Αγώνα, για να θέλετε να πάρετε σύν̂ταξη Αγωνιστού;
Φυσσούν: Αν δε με γελούν τα μάτια μου, βλέπω μια γυναίκα να τους
διיατάζει και να πέφτει
πρώτη στη φωτιά!
Γιαννακάς: Έχετε δίκιο. Σίγουρα θα είναι η Μαντώ (εσφαλμένη απόδοση αν̂τί του ορθού Μαν̂τώ) Μαυρογένους!
Καρέζη: Τι έχω προσφέρει στον Αγώνα εγώ; Εγώ, η Μαν̂τώ Μαυρογένους; ― Τίποτα.
Λεον̂τόκαρδες γυναίκες, όμορφες, δυναμικές
καπετάνισσες
γενναίες, πάν̂τοτε ηρωικές
Μπουμπουλίνα
Λασκαρίνα και Μαν̂τώ του Μαυρογένους
πλοία δώσατε
και χρήμα για τη λευτεριά του Γένους
Πολεμήσατε σαν
άν̂τρες, δε σκιαχτήκατε εχθρό
λευτεριά για
την Ελλάδα είχατε πάν̂τα σκοπό
Μπουμπουλίνα
Λασκαρίνα και Μαν̂τώ του Μαυρογένους
πλοία δώσατε
και χρήμα για τη λευτεριά του Γένους
Θε να μείνετε
για πάν̂τα σ’ όλων μέσα τις καρδιές
σαν παράδειγμα
[→ σαμ̂παράδειγμα] Ελληνίδων, σε στιγμές ηρωικές
Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα και Μαν̂τώ του Μαυρογένους
πλοία δώσατε και χρήμα για τη λευτεριά του Γένους (δις)
ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣH:
Όπου: ˆ το ευ̂φωνικό [ŋ] ή [ɱ] πριν από το δίψηφο σύμφωνο.
י η εκφορά των φθόγ̂γων χωριστά.
o η προφορά του άτονου [ζ].