ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΜΑ ΤΟΥΣ ΕΞΥΜΝΗΣΑΝ ΤΟ ΦΕΓ̖ΓΑΡΙ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ - Γ' ΜΕΡΟΣ

 

ΤΖ. ΒΑΝΟΥ - Π. ΚΑΡΑΚΟΓΛΟΥ - ΣΤ. ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ - ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ - Ν. ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ - ΑΦΡ. ΜΑΝΟΥ - Ζ. ΦΥΤΟΥΣΗ - Κ. ΧΩΜΑΤΑ - Μ. ΒΙΟΛΑΡΗΣ - ΓΡ. ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ - Μ. ΤΣΑΪΡΕΛΗ - ΑΛΚ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ - ΣΤ. ΚΟΡΚΟΛΗΣ - ΧΡ. ΔΑN̖TΗΣ - Π. ΠΕΤΡΑΚΗΣ

ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ: Η αναφορά των καλλιτεχνών γίνεται σύμφωνα με τη χρονολογία της πρώτης εκτέλεσης - παρουσίασης των τραγουδιών.

ΤΟ ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΟ [Ν] ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ‘ΓΙΝΕΣ (1955)

Συνθέτης: Μάνος Χατζηδάκις

Στιχουργός: Μιχάλης Καραγιάννης

Καλλιτέχνις: Τζένη Βάνου

Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι

κάποτε μου ‘δινες μόνο τη χαρά

Μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ

δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά (δις)

Φωτιές ανάβουνε μες στα δυο του μάτια

τ’ αστέρια πέφτουνε, όταν με θωρεί

Σβήστε τα φώτα, σβήστε το φεγ̂γάρι

σαν θα με πάρει, τον πόνο [→ τομ̂πόνο] μου μη δει (δις)

ΣΕ ΠΟΤΙΣΑ ΡΟΔΟΣΤΑΜΟ (1959)

Συνθέτης: Μίκης Θεοδωράκης

Στιχουργός: Νίκος Γκάτσος

Καλλιτέχνις: Πολυξένη Καράκογλου

Στον άλλο κόσμο που θα πας

κοίτα μη γίνεις σύννεφο

Κοίτα μη γίνεις σύννεφο

κι άστρο πικρό της χαραυγής

Και σε γνωρίσει η μάνα σου

που καρτερεί στην πόρτα [→ στημ̂πόρτα]

Σε πότισα ροδόσταμο

με πότισες φαρμάκι

Της παγωνιάς αϊτόπουλο

της ερημιάς γεράκι (δις)

 

Πάρε μια βέργα λυγαριά

μια ρίζα δεν̂τρολίβανο

Μια ρίζα δεν̂τρολίβανο

και γίνε φεγ̂γαροδροσιά

Να πέσεις τα μεσάνυχτα

στη διψασμένη αυλή σου

Σε πότισα ροδόσταμο

με πότισες φαρμάκι

Της παγωνιάς αϊτόπουλο

της ερημιάς γεράκι (δις)

ΚΑΗΜΟΣ (1961)

Συνθέτης: Μίκης Θεοδωράκης

Στιχουργός: Δημήτρης Χριστοδούλου

Καλλιτέχνες: Στέλιος Καζαντζίδης - Μαρινέλλα

Είναι μεγάλος ο γιαλός

είναι μακρύ το κύμα

Είναι μεγάλος ο καημός

κι είναι πικρό το κρίμα

Ποτάμι μέσα μου πικρό

το αίμα τής πληγής σου

κι από το αίμα πιο πικρό

στο στόμα το φιλί σου (δις)

Δεν ξέρεις [→ δεγ̂κz̥έρεις] τι ‘ναι παγωνιά

βραδιά χωρίς φεγ̂γάρι

Να μη γνωρίζεις ποια στιγμή

ο πόνος θα σε πάρει

Ποτάμι μέσα μου πικρό

το αίμα τής πληγής σου

κι από το αίμα πιο πικρό

στο στόμα το φιλί σου (δις)

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ (1961)

Συνθέτης: Μάνος Χατζιδάκις

Στιχουργός: Νίκος Γκάτσος

Καλλιτέχνις: Νάνα Μούσχουρη

Κουρασμένο παλληκάρι

τώρα που δεν μ’ αγαπάς

πάρε το χρυσό φεγ̂γάρι

στον παράδεισο [→ στομ̂παράδεισο] να πας (δις)

Ήσουν λυπημένο κύμα

δεν είχες ακρογιάλι να σταθείς

στης αγάπης μας το μνήμα

καρτερώ να ‘ρθεις να κοιμηθείς (δις)

Κουρασμένο παλληκάρι

γίνε φως τ’ αυγερινού

κι άσ’ τη νύχτα να σε πάρει

στο περβόλι του ουρανού (δις)

ΤΟ ΦΕΓ̖ΓΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΧΛΩΜΗΣ ΑΥΓΗΣ (1961)

Συνθέτης-Στιχουργός: Σπήλιος Μεν̂τής

Καλλιτέχνις: Αφροδίτη Μάνου                

Το φεγ̂γαράκι της χλωμής αυγής

έμεινε σαστισμένο

σαν είδε πως ξενύχτησα

για να σε περιμένω (δις)

Το φεγ̂γαράκι της αυγής

το ρώτησα για σένα

αν μ’ αγαπάς κι αν ξαγρυπνάς [→ αγ̂κz̥αγρυπνάς]

κι αν νοιάζεσαι για μένα (δις)

Το φεγ̂γαράκι της χλωμής αυγής

μ’ άκουσε πικραμένο

Τίποτα δε μ’ απάν̂τησε

κι έσβησε λυπημένο (δις)

Το φεγ̂γαράκι της αυγής

το ρώτησα για σένα

αν μ’ αγαπάς κι αν ξαγρυπνάς [→ αγ̂κz̥αγρυπνάς]

κι αν νοιάζεσαι για μένα (δις)

Το φεγ̂γαράκι της χλωμής αυγής

μ’ άκουσε πικραμένο

Τίποτα δε μ’ απάν̂τησε

κι έσβησε λυπημένο (δις)

Τ’ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ (1963)

Συνθέτης: Μάνος Χατζηδάκις

Στιχουργός: Νίκος Γκάτσος

Καλλιτέχνις: Ζωή Φυτούση

Τ’ αστέρι του βοριά

θα φέρει η ξαστεριά

Μα πριν φανεί μέσα απ’ το πέλαγο πανί

θα γίνω κύμα και φωτιά

να σ’ αγ̂καλιάσω ξενιτιά

Κι εσύ χαμένη μου Πατρίδα μακρινή

θα μείνεις χάδι και πληγή

σαν ξημερώσει [→ σαγ̂κz̥ημερώσει] σ’ άλλη γη

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι

Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή

Φεγ̂γάρια μου παλιά

καινούργια μου πουλιά

Διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ’ το βουνό

για να με δείτε να περνώ

σαν αστραπή στον ουρανό

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι

Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή

Φεγ̂γάρια μου παλιά

καινούργια μου πουλιά

Διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ’ το βουνό

για να με δείτε να περνώ

σαν αστραπή στον ουρανό

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΦΕΓ̖ΓΑΡΙ (1965)

Συνθέτης: Γιάννης Σπανός

Στιχουργός: Αλέξης Αλεξόπουλος

Καλλιτέχνις: Καίτη Χωματά                     

Τετάρτη βράδυ χάραμα

πνίγηκε το φεγ̂γάρι

και τ’ αποχαιρετήσαμε

με λύπη περισσή

Ήταν ολόγιομο, χρυσό

τ’ Αυγούστου το καμάρι

κι ήταν χρυσή κι η θάλασσα

χρυσό και το κρασί

Πέμπτη πρωί χαράματα

κι ο ήλιος θ’ ανατείλει

θάλασσα ανάμεσα και γη

στα μάτια να χυθεί

Και το φεγ̂γάρι πριν χαθεί

μήνυμα μου ‘χε στείλει

πως θα το φέρει ο Αύγουστος

του χρόνου που θα ‘ρθει

Πέμπτη πρωί χαράματα

κι ο ήλιος θ’ ανατείλει

θάλασσα ανάμεσα και γη

στα μάτια να χυθεί

Και το φεγ̂γάρι πριν χαθεί

μήνυμα μου ‘χε στείλει

πως θα το φέρει ο Αύγουστος

του χρόνου που θα ‘ρθει

ΑΣΠΡΑ ΚΑΡΑΒΙΑ (1967)

Συνθέτης: Γιάννης Σπανός

Στιχουργός: Σωτήρης Σκίπης

Καλλιτέχνες: Καίτη Χωματά - Μιχάλης Βιολάρης

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας

για κάποιο ρόδινο γιαλό

άσπρα καράβια τα όνειρά μας

Θα κόβουν δρόμο, κι ένα δρόμο

μυριστικό κι ευωδιαστό

Θα κόβουν δρόμο, κι ένα δρόμο

Κι από ψηλά θα μας φωτίζει

το φεγ̂γαράκι το χλωμό

κι από ψηλά θα μας φωτίζει

Και θ’ αρμενίζουν, ω χαρά μας

ίσα στο ρόδινο γιαλό

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας

για κάποιο ρόδινο γιαλό

άσπρα καράβια τα όνειρά μας

Και θ’ αρμενίζουν, ω χαρά μας

ίσα στο ρόδινο γιαλό

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας

Κι από ψηλά θα μας φωτίζει

το φεγ̂γαράκι το χλωμό

κι από ψηλά θα μας φωτίζει

Και θ’ αρμενίζουν, ω χαρά μας

ίσα στο ρόδινο γιαλό

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας

για κάποιο ρόδινο γιαλό

άσπρα καράβια τα όνειρά μας

Και θ’ αρμενίζουν, ω χαρά μας

ίσα στο ρόδινο γιαλό

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας (τρις)

ΕΧΕΙΣ ΜΑΤΙΑ ΤΟ ΦΕΓ̖ΓΑΡΙ (1974)

Συνθέτης: Μίκης Θεοδωράκης

Στιχουργός: Μάνος Ελευθερίου

Καλλιτέχνης: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

 

Έχεις μάτια το φεγ̂γάρι

κι είναι η νύχτα σπιτικό σου

Μα απ’ αυτά που μου ’χεις πάρει

τίποτα δεν είν’ δικό σου

Κι απ’ αυτά που μου ’χεις πάρει

τίποτα δεν είν’ δικό σου

 

Έχεις δάκρυα την αγάπη

με φωτιά και με μαχαίρι

Κι έχεις για κρασί φαρμάκι

και το χωρισμό στο χέρι (τετράκις)

ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ (1975)

Συνθέτης: Στέλιος Βλαβιיανός

Στιχουργός: Πυθαγόρας

Καλλιτέχνις: Μαρινέλλα

Γιατί φοβάσαι τη σιיωπή

είμαι δική σου, στο ‘χω πει

Με τη σιיωπή μου σου μιλώ και σε φιλώ

κύμα τρελό, μες στο γιαλό

Παρ’ το φεγ̂γάρι και καν’ το  βέρα μου

φίλε μου, άν̂τρα και αγέρα μου

Παρ’ τη ζωή μου απόψε να την πιεις [→ τημ̂πγεις]

σταγόνα από κρασί, όλος ο κόσμος είσαι εσύ

Γιατί γλυκό παιδί μου κλαις

τα δειλινά τις Κυριακές

Εγώ σε κάθε προσευχή κάνω ευχή

να ‘σαι το τέλος μου κι η αρχή

Παρ’ το φεγ̂γάρι και καν’ το [→ κάνיτο] βέρα μου

φίλε μου, άν̂τρα και αγέρα μου

Παρ’ τη ζωή μου απόψε να την πιεις [→ τημ̂πγεις]

σταγόνα από κρασί, όλος ο κόσμος είσαι εσύ (δις)

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ (1984)

Συνθέτης-Στιχουργός: Νίκος Παπάζογλου

Καλλιτέχνης: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μα γιατί το τραγούδι να ‘ναι λυπητερό

με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά [→ τηγ̂καρδιά] μου ξέκοψε

Κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά

ανέβηκε ως τα χείλη μου και με ‘πνιξε

Φυλάξου για το τέλος, θα μου πεις

Σ’ αγαπάω, μα δεν έχω μιλιά να στο πω

κι αυτός είναι ένας καημός αβάσταχτος

Λιώνω στον πόνο [→ στομ̂πόνο], γιατί νιώθω κι εγώ

ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος

Κουράγιο θα περάσει, θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά

την άμμο που σαν καταρράχτης [→ σαγ̂καταρράχτης] σ’ έλουζε

καθώς έσκυβε επάνω μου, χιλιάδες φιλιά

διαμάν̂τια που απλόχερα μου χάριζε

Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω, σε χορό μαγικό

μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε

Κι από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως

που μες στα δυο της μάτια πήγε, κρύφτηκε

Κι εγώ ο τυχερός που το ‘χει δει

 

Μες στο βλέμμα της ένας τόσος δα ουρανός

αστράφτει, συννεφιάζει, αναδιπλώνεται

Μα σαν πέφτει η νύχτα, πλημμυρίζει με φως

φεγ̂γάρι αυγουστιάτικο υψώνεται

και φέγ̂γει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά

την άμμο που σαν καταρράχτης [→ σαγ̂καταρράχτης] σ’ έλουζε

καθώς έσκυβε επάνω μου, χιλιάδες φιλιά

διαμάν̂τια που απλόχερα μου χάριζε

Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

ΙΣΩΣ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΦΕΓ̖ΓΑΡΙΑ (1990)

Συνθέτης: Νότης Μαυρουδής

Στιχουργός: Τάσος Σαμαρτζής

Καλλιτέχνις: Μόρφω Τσαϊρέλη

Μες στο φτηνό ξενοδοχείο

και στα σεν̂τόνια των πολλών [→ τωμ̂πολλών]

μες σε καθρέφτες, δίχως μνήμη, θα ξεκινήσουμε λοιπόν

γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο, όπως τα τρένα στο σταθμό

και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό (δις)

Ίσως φταίνε τα φεγ̂γάρια που ‘μαι τόσο μοναχή

νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή

Ίσως φταίνε τα φεγ̂γάρια και πολλοί με λεν τρελή

που όλο ψάχνω στα σκοτάδια, μήπως κάτι και συμβεί

Ίσως φταίνε τα φεγ̂γάρια, ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χτες

πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές

Μες στο φτηνό ξενοδοχείο

και στα σεν̂τόνια των πολλών [→ τωμ̂πολλών]

μες σε καθρέφτες, δίχως μνήμη, θα τελειώσουμε λοιπόν (δις)

Ίσως φταίνε τα φεγ̂γάρια που ‘μαι τόσο μοναχή

νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή

Ίσως φταίνε τα φεγ̂γάρια και πολλοί με λεν τρελή

που όλο ψάχνω στα σκοτάδια, μήπως κάτι και συμβεί

Ίσως φταίνε τα φεγ̂γάρια, ίσως πάλι φταις κι εσύ

ΛΑΤΕΡΝΑ (1992)

Συνθέτης: Στέφανος Κορκολής

Στιχουργοί: Πάνος Φαλάρας - Βαγ̂γέλης Κωνσταν̂τινίδης

Καλλιτέχνης: Στέφανος Κορκολής

Στη μικρή πλατεία

γίνεται ληστεία

και τα μάτια σου τα μπλε ληστεύουν την καρδιά [→ τηγ̂καρδιά] μου

Χάνομαι μαζί σου

κι είναι το κορμί σου

Κυριακή, γεμάτη χρώματα

Λούνα παρκ ο δρόμος

και ο ταχυδρόμος

φέρνει κόκκινα φιλιά, στα πρώτα γράμματά μου

Κάπου μια λατέρνα

παίζει μ’ ένα κέρμα

όλα τα τραγούδια του έρωτα

Αχ βρε καρδούλα μου, αχ βροχούλα μου

στην αγ̂καλιά σου θέλω να χαθώ

Μίλα μου, γέλα μου, χαμογέλα μου

μαζί σου στ’ όνειρο να ξεχαστώ (δις)

Το καλοκαιράκι

σαν το [→ σαν̂το] αλητάκι

μπήκε πάλι στα κλεφτά και τρέχει με μανία

Τ’ όνειρο φλερτάρει

το τρελό φεγ̂γάρι

και η νύχτα στάζει μάλαμα

Μόνο μ’ ένα βλέμμα

σβήνεις κάθε ψέμα

κι όλα μοιάζουν μαγικά, σαν μια φωτογραφία

Ταιριαστά ζευγάρια

ζήλειες και φεγ̂γάρια

βόλτες, έρωτες και μάλωμα

Αχ βρε καρδούλα μου, αχ βροχούλα μου

στην αγ̂καλιά σου θέλω να χαθώ

Μίλα μου, γέλα μου, χαμογέλα μου

μαζί σου στ’ όνειρο να ξεχαστώ (τετράκις)

ΚΟΜΜΑΤΙΑ (1999)

Συνθέτης: Χρήστος Δάν̂της

Στιχουργός: Σάββας Αξιיώτης

Καλλιτέχνης: Χρήστος Δάν̂της

Μαζί σου ακροβατώ, τον κόσμο [→ τογ̂κόσμο] μου παγιδεύω

σε όνειρα και ζωή, εσύ μ’ οδηγείς

Φεγ̂γάρια αναπολώ και όνειρα αναμοχλεύω

σενάριο σκοτεινό στο χορό της σιיωπής

Σπάω στην καταχνιά [→ στηγ̂καταχνιά], μεθάω

με τις σκιές παραμιλώ ν’ αποκαλυφθείς

Κομμάτια, σπασμένα οράματα, στα δικά σου μάτια

Κομμάτια, σαν έρμαιο αφήνομαι σε χλωμά παλάτια

Κομμάτια, δικός σου αιώνια, θα σε ικετεύω

Κομμάτια γίνομαι, μαζί σου πάν̂τα κινδυνεύω

Στο βλέμμα σου θα χαθώ

μαζί σου στην τρέλα [→ στην̂τρέλα] οδεύω

ανέφικτο όνειρο, μη μου αν̂τισταθείς

Με σένα θα ενωθώ, στο σώμα σου ταξιδεύω

λαθραία μου αίσθηση, στην καρδιά [→ στηγ̂καρδιά] μου να μπεις

Λιώνω στην ερημιά, ματώνω

με τις σκιές παραμιλώ, ν’ αποκαλυφθείς

Κομμάτια, σπασμένα οράματα, στα δικά σου μάτια

Κομμάτια, σαν έρμαιο αφήνομαι σε χλωμά παλάτια

Κομμάτια, δικός σου αιώνια, θα σε ικετεύω

Κομμάτια γίνομαι, μαζί σου πάν̂τα κινδυνεύω (δις)

ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΦΕ Γ̖ΓΑΡΙ (2005)

Συνθέτης: Στέφανος Κορκολής

Στιχουργός: Νίκος Μωραΐτης

Καλλιτέχνης: Παναγιώτης Πετράκης*

*Ήταν μαθητής μου στη Δραματική Σχολή Βεάκη.

Φύγε αφού το θέλεις

πώς να σ’ εμ̂ποδίσω

με τα λόγια δεν μπορώ [→ δεμ̂πορώ]

Φύγε αφού το θέλεις

δε θα κάνω πίσω

δε θα σε παρακαλώ

Φύγε και θα μείνω

στ’ άδειο μαξιλάρι

να μετράω τον καημό [→ τογ̂καημό]

Μόνο όπως θα φεύγεις

κάνε μου μια χάρη:

σβήσε το φεγ̂γάρι

Σβήσ’ το απ’ τον ουρανό μου

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Σβήσε μου τα μάτια

Σβήσε μου τις λέξεις

να μη σε φωνάξω πίσω

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Σπάσ’ το σε κομμάτια

να μη δω που φεύγεις

να μη σε ξαναγαπήσω

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Φύγε αφού το θέλεις

με κορμί σκυμμένο

με το βλέμμα χαμηλά

Φύγε αφού το θέλεις

σε καταλαβαίνω

όποιος φεύγει δε μιλά

Φύγε και για μένα

μη σ’ ενδιיαφέρει

τίποτ’ άλλο δεν σου ζητώ

 

Μόνο όπως θα φεύγεις

Διώξε αυτό τ’ αστέρι

Σβήσ’ το αυτό τ’ αστέρι

Σβήσ’ το απ’ τον ουρανό μου

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Σβήσε μου τα μάτια

Σβήσε μου τις λέξεις

να μη σε φωνάξω πίσω

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Σπάσ’ το σε κομμάτια

να μη δω που φεύγεις

να μη σε ξαναγαπήσω

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Σβήσε μου τα μάτια

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Σπάσ’ το σε κομμάτια

 

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Σβήσε μου τα μάτια

Σβήσε μου τις λέξεις

να μη σε φωνάξω πίσω

 

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Σπάσ’ το σε κομμάτια

να μη δω που φεύγεις

να μη σε ξαναγαπήσω

Σβήσε το φεγ̂γάρι

Όσοι ασχολούν̂ται σοβαρά με το τραγούδι και τη μουσική, αν̂τιλαμβάνον̂ται αυτοστιγμεί την ειδοποιό διיαφορά ανάμεσα στο φεγ̂γάρι [ŋg] και το φεγγάρι [g] ή το φενγγάρι. Στην αν̂τίθετη περίπτωση, θα πρέπει να αναλογιστούν κατά πόσον εν̂τέλει διיαθέτουν μουσικό αφτί και αν όν̂τως μπορούν να ασχοληθούν επαγ̂γελματικά με αυτό το απαιτητικό είδος τέχνης.

Εάν πάλι αγνοούν πώς προφέρον̂ται οι λέξεις, αυτό πρόδηλα σημαίνει, είτε αμελή τρόπο προσέγ̂γισης είτε σοβαρό έλλειμμα παιδείας. 

Όπου:   ˆ   το ευ̂φωνικό [ŋ] ή [ɱ] πριν από το δίψηφο σύμφωνο.

               י   η εκφορά των φθόγ̂γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

               o   η άτονη φώνηση του [ζ].

               γ   η απαλή συνήχηση του [γ].

 

Άρης Βαφιάς, MA RCSSD

Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής

Καλλιτέχνες που εξύμνησαν το φεγ̂γάρι και τη μουσικότητα της γλώσσας μας - Α' Μέρος

Καλλιτέχνες που εξύμνησαν το φεγ̂γάρι και τη μουσικότητα της γλώσσας μας - Β' Μέρος

Η Εισήγησή μου για τη χρήση του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς (ΤΣΑΠ)

Σύνοψη του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς

Τα πνευματικά δικαιώματα των τραγουδιών, όπως και τα βίντεο, ανήκουν στους δημιουργούς τους και η χρήση τους γίνεται, αποκλειστικά, για εκπαιδευτικούς λόγους.