ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦO - Δ' ΜΕΡΟΣ

 

ΚΑΤΡΑΚΗΣ - ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ - ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ - ΑΡΓΥΡΗΣ - ΚΩΝΣΤΑN̖TΟΠΟΥΛΟΣ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΑΪΤΑΤΖΗ - ΕΥΑΓ̖ΓΕΛΑΤΟΣ ΚΟΤΣΙΡΗΣ

(Στιχομυθίες από την ταινία: Η ΖΟΥΓ̖ΚΛΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ)

Μπάρκουλης: «Ξέρω πως όλο το διיάστημα του γάμου μας, παρά τις πίκρες που σ’ έκανα να νιώσεις, κράτησες ψηλά την αξιοπρέπειά μας.

Και σαν στερνή χάρη σου ζητώ να με συγχωρέσεις. Και να φρον̖τίσεις να τιμωρηθούν αυτοί που με σκότωσαν.

Στο Συνεταιρισμό αυτό πληρώνουν από χρόνια συνδρομές και δόσεις πενήν̖τα χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.

Τα λεφτά εξαφανίζον̖ται και οι καταχρήσεις οργιάζουν.

Κάθε φορά που έχανα, ζητούσα λεφτά. Κι αυτοί μου έδιναν, αλλά ζητούσαν γι’ αν̖τάλλαγμα τη σιיωπή μου».

Κατράκης: Πώς την πήρατε (⇒ τημ̖πήρατε);

Κοτσίρης: Πάλευε σα λυσσασμένος για να μην του (⇒ μην̖του) την πάρουμε (⇒ τημ̖πάρουμε).

Κατράκης: Αν̖τί για το μήνυμα που πήγαμε να του κλέψουμε, ο νεαρός δημοσιογράφος μάς στέλνει ένα δικό του μήνυμα.

Το μόνο που μπορεί να γίνει, στο λάκκο που μας ανοίγει ο νεαρός, φρόν̖τισε να μην πέσουμε (⇒ μημ̖πέσουμε) εμείς.―

Mη με κοιτάζεις έτσι Χριστίνα, δεν είμαι φάν̖τασμα. Κάποτε ήμουν ο άν̖τρας σου.

Παϊτατζή: Μην πιάνεις (⇒ μημ̖πιάνεις) τ’ όνομά μου στα χείλη σου!

Κατράκης: Πριν από λίγο, εν̖τελώς ξαφνικά, κάποιος μου έδειξε ένα παλληκάρι.

Κι όμως, πριν από λίγο, εν̖τελώς ξαφνικά, μέσα σε μια στιγμή μόνο… ένιωσα… τόση ντροπή!... Τόση απελπισία!... Τόση αγάπη!...

Παϊτατζή: Παραμύθια της φαν̖τασίας μου.

Τάχα… πως είχε κι αυτός… έναν πατέρα (⇒ εναμ̖πατέρα) που πολέμησε… Ένα* πατέρα ξεχωριστό!…  Ατρόμητο!… Ήρωα, υπεράνθρωπο! Σωστό Θρύλο!!

* αν̖τί του ορθού έναν.

(Στιχομυθίες από την ταινία: KΑΤΑΧΡΗΣΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ)

Κατράκης: Οι απάνω. Είναι θέμα εμ̖πιστοσύνης, καταλαβαίνεις;… Αν πετύχει (⇒ αμ̖πετύχει) θα σου βγάλω μερτικό.

Καλογήρου: Θα τα ξεράσεις όλα παλληκαράκι. Αλλιώς από δω μέσα δε βγαίνεις ζων̖τανός.

Κατράκης: Σου είπα δεν ήταν από μας, μην τον μπλέκεις (⇒ μην̖τομ̖πλέκεις)!

Καλογήρου: Εγώ θέλω να τον πιστέψω (⇒ τομ̖πιστέψω) τον Κανέλλο (⇒ τογ̖κανέλλο)… Γιατί δηλαδή να μην τον πιστέψω  (⇒ μην̖τομ̖πιστέψω)!...

Αλλά ο Αν̖τώνης, που έχει το ελάττωμα να ανακατεύει τα πράγματα, βρήκε στην τσεπούλα (⇒ στην̖τz̥επούλα) του σακακιού σου αυτά τα σκονάκια.

Πού τον ξέρεις(⇒ τογ̖κz̥έρεις) τον Κανέλλο (⇒ τογ̖κανέλλο);

Με ποιον τρόπο (⇒ ποιον̖τρόπο) θα ‘ρθει;

Κατράκης: Αποστολόπουλε!... Κάνεις κατάχρηση εξουσίας! Και δεν το (⇒ δεν̖το) ‘χεις αυτό το δικαίωμα.

Καλογήρου: Eίδες το Σιיόν̖τη;

Μη λες βλακείες, ήτανε μπλόφα για τον Κανέλλο (⇒ τογ̖κανέλλο).

Η κοινωνία μάς έχει εδώ για να την προστατεύουμε (⇒ τημ̖προστατεύουμε)· για να χτυπάμε το έγ̖κλημα και τη βία. Και μεις δε γίνεται να ‘μαστε άγ̖γελοι.

Σου ‘χω πει χίλιες φορές να μην κατεβαίνεις (⇒ μηγ̖κατεβαίνεις) στην ανάκριση;!...

 

Kαλογήρου: Εμ̖πρός!

Κούρκουλος: Κύριε Αρχιφύλακα, θέλω να σας αναφέρω ότι αύριο στις 12 τα μεσάνυχτα, απ’ το Νεκροταφείο Ζωγράφου, θα παραλάβουμε μαζί με τον Κανέλλο (⇒ τογ̖κανέλλο) Βασιλόπουλο 20 κιλά ηρωίνης. Moυ έχετε πει ότι την Υπηρεσία ενδιיαφέρουν οι αρχηγοί.

Kαλογήρου: Eν̖τάξει, Σιיόν̖τη!

 

Ευαγ̖γελάτος: Σε φρον̖τίσαμε και σε περιποιηθήκαμε.

Μη μ’ απαν̖τήσεις τώρα, πρέπει να το σκεφτείς πρώτα καλά!

Κούρκουλος: Αν μ’ ενδιיαφέρει δε θα το σκεφτώ καθόλου.

Ευαγ̖γελάτος: Αυτός είναι ο ιδιיοκτήτης του. Γερμανός φωτορεπόρτερ, Γιόχαν Μπόριγκερ.

Αυτή η κοπέλα του: Γαλλίδα. Ντομινίκ Λαπέρ. Χθες τη νύχτα άφησε το αυτοκίνητο σ’ ένα γκαράζ στην Κωνσταν̖τινούπολη (⇒ στηγ̖κωνσταν̖τινούπολη).

Μόνο που έχουν μια μικρή διיαφορά στην κατασκευή (⇒ στηγ̖κατασκευή) τους, από τα κοινά λάστιχα. Μέσα από την κανονική (⇒ τηγ̖κανονική) σαμ̖πρέλα, σε ειδικό μείγμα αέρος, αιωρείται μια άλλη μικρότερη, που περιέχει πέν̖τε κιλά στερεοποιημένης ηρωίνης. Πέν̖τε λάστιχα επί πέν̖τε μας κάνουν είκοσι πέν̖τε κιλά!

Να φέρεις το αυτοκίνητο από την Κωνσταν̖τινούπολη (⇒ τηγ̖κωνσταν̖τινούπολη) εδώ.

Για να μπούμε απ’ την Τουρκία (⇒ την̖τουρκία) στην Ελλάδα, περνάμε από τη γέφυρα των Κήπων (⇒ τωγ̖κήπων), στον Έβρο.

Μόνο νεκρός θα το εγ̖καταλείψεις!

Αυτό το ξέρουμε, Σιיόν̖τη!

Κούρκουλος: Aλλά μ’ ενδιיαφέρει.

Aλλιώς μην το (⇒ μην̖το) συζητάμε γιατί… χάνουμε τα λόγια μας και τον καιρό (⇒ τογ̖καιρό) μας.

Τσιτσόπουλος: Kύριε Σιיόν̖τη, η προμήθεια που δίνουμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπερβαίνει ποτέ το 10%.

Ευαγ̖γελάτος: Σιיόν̖τη, από τη στιγμή που έγινες καλά μου φαίνεται άλλαξες χαρακτήρα!

Κούρκουλος: Η δουλειά είναι δύσκολη και θα πληρωθώ για να την κάνω (⇒ τηγ̖κάνω)!

Αργύρης: Εν̖τάξει, Σιיόν̖τη!

Προχωρήστε κύριε Ζαφειρίου, δεν προλαβαίνουμε (⇒ δεμ̖προλαβαίνουμε).

Ευαγ̖γελάτος: Σιיόν̖τη, έχουμε το δελτίο παρκαρίσματος.

Σας ετοιμάζουμε και δύο διיαβατήρια: ένα για το γερμανό και ένα για τη γαλλίδα.

Εν̖τάξει Σιיόν̖τη, κέρδισες!

Κούρκουλος: H αν̖ταλλαγή με τον αρχηγό σας.―

Ευαγ̖γελάτος: Εν̖τάξει!

Κούρκουλος: Πέν̖τε.

Κωνσταν̖τόπουλος: Γιατί στο Σχοινιά, κύριε Σιיόν̖τη;

Ευαγ̖γελάτος: Πρόσεξε Σιיόν̖τη, θα ‘ρθεις μόνος!

ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

             '    η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

            o    η άτονη φώνηση του [ζ].

Η Εισήγησή μου για τη χρήση του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς (ΤΣΑΠ)

H Σύνοψη του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς της Κοινής Νεοελληνικής Γλώσσας

Άρης Βαφιάς, MA RCSSD

Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής

ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦO - Γ' ΜΕΡΟΣ

ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ - ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ - ΤΣΑΠΕΛΗΣ - ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΑΛΛΗΣ - ΕΞΑΡΧΟΣ

(Στιχομυθία από την ταινία: ΟΡΑΤΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ)

Kούρκουλος: Τριάν̖τα πέν̖τε.

Ναϊάδων τριάν̖τα δύο, Μοσχάτο.

Οι μισοί από τους σωλήνες των καζανιών (⇒ τωγ̖καζανιών) ήταν ταπωμένοι.

Τσιούνης: Με διיαταγή τίνος;

Kούρκουλος: Κάθε φορά που ένας σωλήνας καιγόταν απ’ τη φωτιά και παρουσίαζε διיαρροές, τον βουλώναμε.

Αργύρης: Αν ο μάρτυς είναι μυθομανής ή όχι θα τον κρίνει (⇒ τογ̖κρίνει) η Επιτροπή του Υπουργείου και όχι εσείς! Kαι μην ξεχνάτε (⇒ μηγ̖κz̥εχνάτε) ότι είκοσι έξι νεκροί δεν είναι καθόλου μύθος!

Γιατί δεν τα (⇒ δεν̖τα) διיορθώνανε;

Καλογήρου: Διיαμαρτύρομαι, κύριε Πρόεδρε. Κανείς δεν μπορεί (⇒ δεμ̖πορεί) να μιλάει έτσι!

Τσάπελης: Ώστε την εν̖τολή να μη γίνει επισκευή την έδωσε ο πλοιοκτήτης.

Κούρκουλος: Ένας μηχανικός προσεβλήθη από οξεία σκωληκοειδίτιδα. Αναγ̖καστήκαμε να πιάσουμε στη Μάλτα, αλλά ήταν αργά.

Τη νύχτα του ναυαγίου σώθηκα κρατών̖τας το φέρετρό του.

Αργύρης: Όταν πήρε (⇒ όταμ̖πήρε) το τελευταίο σήμα, τι έκανε;

Κούρκουλος: Ήπιε κι έγινε στουπί κι ύστερα διיέταξε «πάση δυνάμει».

Μας το ‘δειξε· μας ρωτούσε αν το (⇒ αν̖το) καράβι θ’ αν̖τέξει, φοβόταν!

Τράν̖ταζε ολόκληρο! Έτριζε. ―

Πιάσαμε τους έν̖τεκα, ύστερα δώδεκα!

Τον ατμό που ξέφευγε ουρλιάζον̖τας από τις διיαρροές και τα έμβολα που χτυπούσαν γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα!

Κοιτάξτε τ’ ασφαλιστικά· με την πίεση (⇒ τημ̖πίεση) αυτή έπρεπε ν’ ανοίξουν οι βαλβίδες!...

Σκαρφάλωσε σαν τρελός(⇒ σαν̖τρελός) στο καπέλο του καζανιού.

Ο Σήφης ο Μπάλιος. Ξαφνικά είχε γίνει άσπρος σαν το (⇒ σαν̖το) πανί.

Στη λαμαρίνα που έκαιγε!… στους καυτούς ατμούς που τον περέχυναν (⇒ τομ̖περέχυναν) λάβα! Πάνω στο καζάνι που άρχισε να τρίζει και να τραν̖τάζεται. ―

Ο ατμός δεν μπορεί (⇒ δεμ̖πορεί) να ξεφύγει!...

Οι κραυγές των ανθρώπων!… Το παγωμένο νερό που ορμά παφλάζον̖τας στη φωτιά!…

Συνέχειיα... συνέχειיα!... συνέχειיα!!...

(Στιχομυθία από την ταινία: ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ)

Κούρκουλος: Τα κεφάλαια από πού προέρχον̖ται;

Έξαρχος: Από διיάφορες χώρες. Βασικά ελέγχεται από έναν όμιλο κεφαλαιούχων: Άγ̖γλων, Ολλανδών και Βέλγων.

Νομίζω το χίλια εννιακόσια πενήν̖τα εφτά.

Κούρκουλος: Το μητρώο του γράφει το χίλια εννιακόσια πενήν̖τα έξι.

Άρχισε να πετάει το χίλια εννιακόσια πενήν̖τα ένα!

Έξαρχος:Το σκάφος είχε τακτική και καλή συν̖τήρηση και το χρησιμοποιούσαμε λογικά.

Κούρκουλος: Kι αν̖τί να το στείλετε στο αρχαιολογικό μουσείο, το είχατε εκεί πέρα, νύχτα στον αέρα, φορτωμένο ζωές!

Πάλλης: Με συγχωρείς Άγ̖γελε, αλλά δε νομίζω πως…

Έξαρχος: Eν πάση (⇒ εμ̖πάση) περιπτώσει απ’ ό,τι ξέρω όριο πτήσεως υπάρχει μόνο για τους κινητήρες. Συγ̖κεκριμένο όριο πτήσεως πέραν του οποίου ν’ αρχηστεύτηκε ένα σκάφος, δε νομίζω πως υφίσταται.

Κούρκουλος: Ναι, με την προϋπόθεση (⇒ τημ̖προϋπόθεση) ότι το σκάφος είναι σε καλή κατάσταση.

Κύριε Βλισίδη δεν ξέρω (⇒ δεγ̖κz̥έρω) γιατί πέφτουν τα καινούργια.

Υπάρχουν εταιρείες, κι ευτυχώς είναι πάρα πολλές, που κατορθώνουν να διיατηρούν τα παλιά σκάφη σε καλύτερη κατάσταση από τα καινούργια.

Έξαρχος: Aν είχε ανάγ̖κη!…

Γινόταν έλεγχος σ’ όλα.

Τριάν̖τα.

Κούρκουλος: Τριάν̖τα.

Βάζατε καινούργια αν̖ταλλακτικά;…

Γράφει, όλα εν̖τάξει είναι. Εκτός από μια λεπτομέρεια.

Στην τελευταία (⇒ στην̖τελευταία) ΑΕΡΑΝ δεν αν̖τικαταστήσατε εξαρτήματα.

Σας ρωτώ: αν̖τικαταστήσατε εξαρτήματα, ναι ή όχι;!

Έξαρχος: Δεν έχω ακριβώς υπόψη μου. Μα, εγώ βλέπετε διיευθύνω…

Κούρκουλος: Όλοι μας ξέρουμε ότι ΑΕΡΑΝ, δηλ. η Χρονική Γενική Επιθεώρηση Σκάφους, σημαίνει απαραιτήτως τοποθέτηση νέων αν̖ταλλακτικών σε διיάφορα σημεία του σκάφους. Κι όμως κατά την τελευταία (⇒ την̖τελευταία) επιθεώρηση δεν αναφέρεται τοποθέτηση κανενός αν̖ταλλακτικού στο μητρώο.

Αναφέρει έναν προς ένα τους αριθμούς των αν̖ταλλακτικών που μπήκαν στην προηγούμενη (⇒ στημ̖προηγούμενη) ΑΕΡΑΝ.

Όλα τα αν̖ταλλακτικά που βρίσκον̖ται αυτή τη στιγμή στα συν̖τρίμμια του σκάφους, έχουν τους ίδιους ακριβώς αριθμούς που είχαν και πρόπερσι.

Να σας πω εγώ που δεν τα (⇒ δεν̖τα) ‘χω χαμένα! Σημαίνει αναγ̖καστικά ένα απ’ τα δυο: ή έγινε η τελευταία επιθεώρηση και δεν μπήκαν (⇒ δεμ̖πήκαν) αν̖ταλλακτικά, ή δεν έγινε καθόλου επιθεώρηση!

ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

             '    η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

            o    η άτονη φώνηση του [ζ].

Η Εισήγησή μου για τη χρήση του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς (ΤΣΑΠ)

H Σύνοψη του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς της Κοινής Νεοελληνικής Γλώσσας

Άρης Βαφιάς, MA RCSSD

Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής

ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦO - Β' ΜΕΡΟΣ

ΚΩΝΣΤΑN̖TΑΡΑΣ - ΠΑΝΟΥ - ΣΚΙΑΔΑ - ΒΟΥΤΣΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ - ΣΕΙΛΗΝΟΣ - ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ - ΚΑΠΠΗΣ - ΚΑΤΣΑΔΡΑΜΗΣ 

(Στιχομυθία από την ταινία: ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ ΠΡΙΓ̖ΚΙΨ)

Καραγιάννη: Εδώ είσαι Λάκη μου;

Σειληνός: Εδώ, τα λέγαμε με τον πρίγ̖κιπα  (⇒ τομ̖πρίγ̖κιπα).

Καραγιάννη: Πώς είστε Πρίγ̖κιψ;

Boυτσάς: Kαλά ευχαριστώ.

Καραγιάννη: Πήρες το πρωινό σου, Λάκη μου;

Σειληνός: Ε όχι αγάπη μου, αφού ξέρεις ότι το πρωί δεν τρώω (⇒ δεν̖τρώω).

Καραγιάννη: Δε φαίνεται κομμένος, Πρίγ̖κιψ;

Boυτσάς: Φαίνεται, αλλά απ’ το πρωινό του είναι;

Καραγιάννη: Α, βέβαια! Όταν θα παν̖τρευτούμε θα τρως δύο αβγά κι ένα ποτήρι γάλα κάθε πρωί.

Βουτσάς: A την άτιμη, δε μου τα έλεγε αυτά!… Παφ πουφ, παφ πουφ τα τσιγάρα!...

Xατζηδάκη: Πρίγ̖κιψ!...

Καραγιάννη: Κράτησες τραπέζι στ’ ασημένιο φεγ̖γάρι;

Σειληνός: Από προχτές αγάπη μου.

Καραγιάννη: Θέλω εκεί πέρα που ήμασταν χθες το βράδυ. Εκεί στο μπαράκι... Ήταν τόσο ρομαν̖τικά!...

Σαπουντζάκη: Kαλημέρα σας, Πρίγ̖κιψ!...

Βουτσάς: Άι στο διάολο και συ...

Σκιαδά: Κομμένη;!...

Βουτσάς: Μμμ… βέβαια. Τέλος πάν̖των, τέλος πάν̖των! Είμαι πολύ χαρούμενος.

(Στιχομυθία από την ταινία: Ο ΤΡΕΛΟΠΕΝΗN̖TΑΡΗΣ)

Κωνσταν̖τάρας: Πράγματι θα παν̖τρευτούμε στο Μπραχάμι.

Πάνου: Άν̖τριους, ντάρλινγκ!...

Κωνσταν̖τάρας: Αμάν!

Πάνου: Πού να φαν̖ταστείς χθες που μιλούσαμε στο τηλέφωνο, ότι σήμερα θα βρίσκομαι κιόλας εδώ.

Άν̖τριους!... Αγάπη μου!! Ξέχασες ότι με το αεροπλάνο η Νέα Υόρκη απέχει από την Αθήνα μόνο δέκα ώρες.

Άν̖τριους, δε θα με συστήσεις στους φίλους σου;!… Ή μάλλον, άφησέ με να τους μαν̖τέψω εγώ.

Ω αγαπητή μου, είσαστε όπως ακριβώς σας περιέγραψε ο Αν̖τρέας.

Χαίρομαι πάρα πολύ που θα με αν̖τικαταστήσετε.

 

(Στιχομυθία από την ταινία: O TΡΕΛΟΣ ΤΑ ‘ΧΕΙ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ)

Κάππης: Mα και… Μη!...

Κωνσταν̖τάρας: Σιיωπή!

Κάππης: Mη καλέ… Μα ξέρετε ο…

Κωνσταν̖τάρας: Ώστε θα πουλήσει η μάνα σου το σπίτι ρε, για να γίνεις ρεζίλι των σκυλιών;

Κατσαδράμης: Μα... έχω ταλέν̖το…

Κωνσταν̖τάρας: Σκασμός! Ρεντίκολο*.

Λέγε, βρε! Θα τον αφήσεις ήσυχο; Θα του πεις ότι τον κοροϊδεύεις (⇒ τογ̖κοροϊδεύεις);

Κάππης: Ναι, ναι, ναι!... Ναι τον κοροϊδεύουμε (⇒ τογ̖κοροϊδεύουμε), αφού είναι ψώνιο…

Κωνσταν̖τάρας: Τ’ άκουσες ρε μπουμπουνοκέφαλε*¹!! Ψώνιο σε είπε.

Κατσαδράμης: Aα... άτιμε! Θα σε σκοτώσω!!

Κωνσταν̖τάρας: O γιος σας, το μόνο που μπορεί να κάνει στον κινηματογράφο (⇒ στογ̖κινηματογράφο) είναι να πουλάει στραγάλια και γκαζόζες.

Κάππης: «O γιος σας το μόνο που μπορεί να κάνει στον κινηματογράφο (⇒ στογ̖κινηματογράφο) είναι να πουλάει στραγάλια και γκαζόζες».

Κωνσταν̖τάρας: Τον κοροϊδέψαμε (⇒ τογ̖κοροϊδέψαμε) κι αυτός μας πίστεψε.

Κάππης: «Τον κοροϊδέψαμε (⇒ τογ̖κοροϊδέψαμε) κι αυτός μας πίστεψε».

*To δίψηφο σύμφωνο προφέρεται ατόφιο, αφού η ρίζα τής λέξης το επιβάλλει (ιταλ. ridicolo).

*¹Ηχομιμητική λέξη· λόγω άμεσης επανάληψης του δίψηφου συμφώνου (ηχητική ακολουθία), εν̖τάσσεται στις εξαιρέσεις.

 

(Στιχομυθία από την ταινία: ΝΥΧΤΑ ΓΑΜΟΥ)

Βουτσάς: Εμείς Σαλονίκη μένουμε, αλλά τέλος πάν̖των ήρθαμε εδώ πέρα για αλλαγή, επειδή είναι ξερό το κλίμα, για το πόδι της μητέρας μου. Η μάνα μου είναι απ’ την Πόλη (⇒ τημ̖πόλη). Και γω στην Πόλη (⇒ στημ̖πόλη) γεννήθηκα. Έχουμε και μια αδελφούλα· παν̖τρεύτηκε τώρα μ’ ένα καλό παιδί. Σπίτια κάνει· μαγαζιά κάνει· τώρα είναι έγ̖κυος.

Καραγιάννη: Ο εργολάβος;!...

Βουτσάς: Nαι. Ω, όχι. Η αδελφή μου, δε σε είπα για ότι έχω μια αδερφή;!

Καραγιάννη: Μμμ, ναι.

Βουτσάς: Ναι, τώρα είναι έγ̖κυος. Αυτή, είναι έγ̖κυος. Περιμένει το πρώτο της παιδί.

ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

             '    η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

Η Εισήγησή μου για τη χρήση του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς (ΤΣΑΠ)

H Σύνοψη του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς της Κοινής Νεοελληνικής Γλώσσας

Άρης Βαφιάς, MA RCSSD

Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής

ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦO - Α' ΜΕΡΟΣ

ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ - ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ - ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑN̖TΙΝΟΥ - ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ - ΔΟΥΚΑΣ - ΠΛΑΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ - ΡΩΗΣ

(Στιχομυθία από την ταινία: ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΡΥΟ)

Χριστοφορίδης: Τα λέω καλά, κύριε Αγ̖γέλου;

Πλατής: Πάν̖τως πρέπει να ξέρετε ότι, όχι γιατί ‘ναι γιος μου, ο Λάκης είναι λαμ̖πρό παιδί! Όλοι τον αγαπούν. Κι οι συνάδελφοί του στην τράπεζα (⇒ στην̖τράπεζα) κι ο Διיευθυν̖τής… Όλοι, όλοι!

Α, είναι ήσυχος, σεμνός! Κι όχι τώρα που μεγάλωσε, από μικρός!

Ηλιόπουλος: Έλα πατέρα τώρα, τι ενδιיαφέρουν αυτά…

Χριστοφορίδης: Νικολαΐδη, τι Νικολαΐδη;!... Αγ̖γέλου, θέλετε να πείτε!…

Ηλιόπουλος: Ε, ξέρετε ο πατέρας μου… λέγεται Αγ̖γέλου από τον πρώτο (⇒ τομ̖πρώτο) του γάμο. Μετά ξαναπαν̖τρεύτηκε και…

Κωνσταν̖τίνου: Ναι αλλά ο άν̖τρας δεν αλλάζει όνομα, ε;!...

(Στιχομυθίες από την ταινία: ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΙΕΙ)

Χριστοφορίδης: Ο κύριος Διיευθυν̖τής σάς αναφέρει διיαρκώς σαν παράδειγμα (⇒ σαμ̖παράδειγμα) προς μίμηση.

Ηλιόπουλος: Καλοσύνη του.

Βλαχοπούλου: Δε μου λες χρυσέ μου, την Ελληνική δεν τη (⇒ δεν̖τη) συνηθίζετε εδώ πέρα;

Ρώης: Α, είστε Ελληνίς;

Βλαχοπούλου: Ε, τι θες να ‘μαι; Κογ̖κολέζα θα ‘μαι;…

Ρώης: Με συγχωρείτε αλλά το ξενοδοχείο μας έχει διיεθνή πελατεία. Με ρωτήσατε κάτι για τον κύριο (⇒ τογ̖κύριο) Εξαρχόπουλο, αν δεν κάνω (⇒ δεγ̖κάνω) λάθος.

Βλαχοπούλου: Είναι μεγάλη ανάγ̖κη, θέλω να τόνε δω οπωσδήποτε. Σε παρακαλώ πάρα πολύ χρυσέ μου, μην το (⇒ μην̖το) ξεχάσεις, ε!;...

Γιατί εγώ έχω να τον δω χρόνια!... Από τότε που φύγαμε απ’ το σπίτι, που πέθανε ο πατέρας του ― Τέλος πάν̖των. A, δε μου λες κάτι... Πώς είναι; Όμορφος... όμορφος;…

Ρώης: Συμ̖παθής.

(Στιχομυθία από την ταινία: ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΡΥΟ)

Δούκας: Kαι ούτε παρέες, ούτε γλέν̖τια, ούτε σούρτα φέρτα με νεαρούς!… Και προπαν̖τός, όπου πήγαινε, πάν̖τα παρέα κι ο αδερφός της. Δηλαδή, ε… κανέναν κινηματογράφο (⇒ κανέναννκινηματογράφο)*, κανένα ζαχαροπλαστείο, καμιά εκδρομούλα… Αυτά ―.

Ηλιόπουλος: Άντε*¹ εγώ να πηγαίνω, εγώ... Πέστε τα σεις…

Γαρμπή: Που πας Λάκη, παιδί μου; Κάθισε, σε παρακαλώ!

Ηλιόπουλος:  Δεν μπορώ (⇒ δεμ̖πορώ), έχω…

Γαρμπή: Μα κάθισε παιδάκι μου, κάθισε!...

Δούκας: Η Ρένα μας δεν είχε φλερτ και αηδίες, σαν κάτι (⇒ σαγ̖κάτι) σουρλουλούδες της σημερινής εποχής. Η Ρένα έναν άν̖τρα μονάχα θ’ αγαπήσει. Αυτόν που θα παν̖τρευτεί!

* παρατείνον̖τας την εκφορά του τελικού [ν], όταν ο τρόπος έκφρασης (δηλ. η συνθήκη) το υπαγορεύει, ή συγ̖κόπτον̖τας -έστω και στιγμιαία- τη ροή του λόγου, δεν μπορεί να προκύψει φωνολογική μετατροπή.

*¹Εν̖τάσσεται στις εξαιρέσεις, γι’ αυτό το δίψηφο σύμφωνο προφέρεται ατόφιο.

(Στιχομυθία από την ταινία: ΤΟ ΔΟΛΩΜΑ)

Νικολαΐδης: Α, με κατέστρεψες χρυσό μου! Πώς περπατάς έτσι σαν τσολιάς (⇒ σατ̖ζολιάς) της ανακτορικής φρουράς. Δεν μπορείς (⇒ δεμ̖πορείς) να περπατήσεις λίγο πιο γυναικεία;

Θες να σου δείξω εγώ;

Βουγιουκλάκη: Εσύ;!... Μα εσύ ‘σαι άν̖τρας μωρέ.

Ηλιόπουλος: Ναι, άν̖τρας είναι, αλλά δεν είναι πια κι απ’ τους πολύ φανατικούς… Έτσι, κύριε Ρομπέρ*;...

* Το δίψηφο σύμφωνο αποδίδεται ατόφια, αφού η ρίζα τής λέξης το επιβάλλει (γαλλ. Robert, εξού και Ροβέρτος).

ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

             '    η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

Η Εισήγησή μου για τη χρήση του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς (ΤΣΑΠ)

H Σύνοψη του Τονικού Συστήματος Αποσαφήνισης της Προφοράς της Κοινής Νεοελληνικής Γλώσσας

Άρης Βαφιάς, MA RCSSD

Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής