Ένρινον είναι και το [γ], όταν ευρίσκεται προ των ουρανικών [κ], [γ], [χ] ή προ του [ξ]: άγκυρα, αγγείον, άγχω, άγξω (Αχιλλέας Τζάρτζανος) ▪ Συλλογιστείτε πώς προφέρεται το πρώτο [γ] στις λόγιες <παγγερμανισμός>, <παγγνωσία> ή <συγγνωστός>, στις οποίες, κατ’ εξαίρεση, δεν έχουμε τροπή του δεύτερου συμφώνου ▪ Αρκετές φορές, τα [μπ] και [ντ] μέσα στη λέξη είναι οι άλλες μορφές των [μβ] και [νδ]: κόμβος → κόμ̂πος, ένδεκα → έν̂τεκα ▪ Αυτό που ουσιיαστικά τρέπεται είναι το δεύτερο σύμφωνο ▪ Όταν γράφω και τα δίψηφα [γγ/γκ], [μπ], [ντ] αφορούν δύο φθόγ̂γους, προσθέτω ένα διיακριτικό ώστε να αναγνωρίζουν απαξάπαν̂τες πώς προφέρον̂ται ▪ Εάν δε γίνει η αναγ̂καία γραπτή διיάκριση ανάμεσα στα έρρινα και τα άρρινα δίψηφα, σε λίγον καιρό θα αναφερόμαστε στην αλλοίωση και τον ψευδισμό της Κοινής Νεοελληνικής (κόμπος [b] ⇔ κόβος, έντεκα [d] ⇔ έδεκα, άγγελος [g] ⇔ agel ≠ angel < άγ̂γελος)

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2021

ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΑ ΔΙἈ ΠΑN̖TΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ




ΜΠΑΝΤΑΓΚΑΣΜΟΣ - ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΚΟΦΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΥΣ EKΦΟΡΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

Όταν τα παιδιά, από την πρώτη μέρα που πηγαίνουν στο Σχολείο, διδάσκον̖ται ότι γ+γ/γ+κ=γκ, μ+π=μπ και ν+τ=ντ, δηλ. πως τα δίψηφα σύμφωνα αφορούν ένα φθόγ̖γο και όχι δύο και γι αυτό προφέρον̖ται ατόφια, είναι καταδικασμένα να μη μάθουν ποτέ να εκφέρουν σωστά τη μητρική τους γλώσσα.

Και βέβαια, η προφορά των δίψηφων γγ/γκ που βρίσκον̖ται στο μέσον των λέξεων και ακούστηκαν στο βίντεο, επιβάλλει -πέραν της αναδιיατύπωσης του κανόνα κατά τρόπο ορθό- την εκφορά του μαλακοϋπερωικού Ν (αλλιώς άγμα [ŋ]) πριν από αυτήν του δίψηφου συμφώνου, δηλ. αγ̖γούρι [ŋg]μαγ̖κούρα [ŋg]άγ̖γελος [ŋg] και όχι αγγούρι [g], μαγκούρα [g], άγγελος [g].

Η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά την Πολιτεία, η οποία δεν κάνει τίποτε για την αν̖τίστοιχη επιμόρφωση των Δασκάλων. Συνέπεια αυτού είναι το πρόβλημα, όχι απλώς να διיαιωνίζεται αλλά και να διיογ̖κώνεται, με τη γλώσσα -σε ό,τι αφορά τον Προφορικό Λόγο- να φθίνει συνεχώς και να εκφυλίζεται, αφού όλο και περισσότερες γενιές Ελλήνων «εκπαιδεύον̖ται» στην άγνοια και στο λάθος.


ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΠΡΟΦΟΡΑΣ 

Α. αγγελιδάκι [→ αγ̖γελιδάκι]

Δ. δεν μπορεί [→ δεμ̖πορεί]

δεν ξεκινάει [→ δεγ̖κεκινάει]

δεν τα χτενίζουμε [→ δεν̖τα χτενίζουμε]

δεν τα χωρίζω [→ δεν̖τα χωρίζω]

δεν το ξεχνάω [→ δεν̖το ξεχνάω]

δεν τον ξέρουν [→ δεν̖τογ̖κέρουν]

διαφωνία [→ διיαφωνία]

Ε. ενώνονται [→ ενώνον̖ται]

ενώνοντας [→ ενώνον̖τας]

έρχονται [→ έρχον̖ται]

Σ. στην καρέκλα [→ στηγ̖καρέκλα]

στην παρέα [→ στημ̖παρέα]

στην προηγούμενη [→ στημ̖προηγούμενη]

συναντάμε [→ συναν̖τάμε]

συναντήσει [→ συναν̖τήσει]

συνέχεια [→ συνέχειיα]

Τ. τέλος πάντων [→ τέλος πάν̖των]

τον τόνο [→ τον̖τόνο]

τον τρόπο [→ τον̖τρόπο]

τσακώνονται [→ τσακώνον̖ται] 

Φ. φωνήεντα [→ φωνήεν̖τα]

Χ. χωρίζονται [→ χωρίζον̖ται]


Διαβάστε, επίσης:

Πόσο έρρινη ή άρρινη μπορεί να είναι η προφορά στην Κοινή Νεοελληνική

Πώς από την ευ̖φωνία καταλήξαμε στην κακοφωνία και στον ψευδισμό της Κοινής Νεοελληνικής

Οι δάνειες λέξεις της γλώσσας μας στην αγ̖γλική, αδιיάψευστος μάρτυρας των ευ̖φωνικών συνηχήσεων στην Κοινή Νεοελληνική

Πώς θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία η έρρινη προφορά της Κοινής Νεοελληνικής


ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ:

 Όπου:   `   το ευ̖φωνικό [ŋ] ή [ɱ] πριν από το δίψηφο σύμφωνο.

              '    η εκφορά των φθόγ̖γων χωριστά.

                 η άτονη προφορά του [ζ].