ΚΑΤΡΑΚΗΣ - ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ - ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ - ΑΡΓΥΡΗΣ - ΚΩΝΣΤΑN̖TΟΠΟΥΛΟΣ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΑΪΤΑΤΖΗ - ΕΥΑΓ̖ΓΕΛΑΤΟΣ ΚΟΤΣΙΡΗΣ
(Στιχομυθίες από την ταινία: Η ΖΟΥΓ̖ΚΛΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ)
Μπάρκουλης: «Ξέρω πως όλο το διיάστημα του γάμου μας, παρά τις πίκρες που σ’ έκανα να νιώσεις, κράτησες ψηλά την αξιοπρέπειά μας.
Και σαν στερνή χάρη σου ζητώ να με συγχωρέσεις. Και να φρον̖τίσεις να τιμωρηθούν αυτοί που με σκότωσαν.
Στο Συνεταιρισμό αυτό πληρώνουν από χρόνια συνδρομές και δόσεις πενήν̖τα χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Τα λεφτά εξαφανίζον̖ται και οι καταχρήσεις οργιάζουν.
Κάθε φορά που έχανα, ζητούσα λεφτά. Κι αυτοί μου έδιναν, αλλά ζητούσαν γι’ αν̖τάλλαγμα τη σιיωπή μου».
Κατράκης: Πώς την πήρατε (⇒ τημ̖πήρατε);
Κοτσίρης: Πάλευε σα λυσσασμένος για να μην του (⇒ μην̖του) την πάρουμε (⇒ τημ̖πάρουμε).
Κατράκης: Αν̖τί για το μήνυμα που πήγαμε να του κλέψουμε, ο νεαρός δημοσιογράφος μάς στέλνει ένα δικό του μήνυμα.
Το μόνο που μπορεί να γίνει, στο λάκκο που μας ανοίγει ο νεαρός, φρόν̖τισε να μην πέσουμε (⇒ μημ̖πέσουμε) εμείς.―
Mη με κοιτάζεις έτσι Χριστίνα, δεν είμαι φάν̖τασμα. Κάποτε ήμουν ο άν̖τρας σου.
Παϊτατζή: Μην πιάνεις (⇒ μημ̖πιάνεις) τ’ όνομά μου στα χείλη σου!
Κατράκης: Πριν από λίγο, εν̖τελώς ξαφνικά, κάποιος μου έδειξε ένα παλληκάρι.
Κι όμως, πριν από λίγο, εν̖τελώς ξαφνικά, μέσα σε μια στιγμή μόνο… ένιωσα… τόση ντροπή!... Τόση απελπισία!... Τόση αγάπη!...
Παϊτατζή: Παραμύθια της φαν̖τασίας μου.
Τάχα… πως είχε κι αυτός… έναν πατέρα (⇒ εναμ̖πατέρα) που πολέμησε… Ένα* πατέρα ξεχωριστό!… Ατρόμητο!… Ήρωα, υπεράνθρωπο! Σωστό Θρύλο!!
* αν̖τί του ορθού έναν.
(Στιχομυθίες από την ταινία: KΑΤΑΧΡΗΣΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ)
Κατράκης: Οι απάνω. Είναι θέμα εμ̖πιστοσύνης, καταλαβαίνεις;… Αν πετύχει (⇒ αμ̖πετύχει) θα σου βγάλω μερτικό.
Καλογήρου: Θα τα ξεράσεις όλα παλληκαράκι. Αλλιώς από δω μέσα δε βγαίνεις ζων̖τανός.
Κατράκης: Σου είπα δεν ήταν από μας, μην τον μπλέκεις (⇒ μην̖τομ̖πλέκεις)!
Καλογήρου: Εγώ θέλω να τον πιστέψω (⇒ τομ̖πιστέψω) τον Κανέλλο (⇒ τογ̖κανέλλο)… Γιατί δηλαδή να μην τον πιστέψω (⇒ μην̖τομ̖πιστέψω)!...
Αλλά ο Αν̖τώνης, που έχει το ελάττωμα να ανακατεύει τα πράγματα, βρήκε στην τσεπούλα (⇒ στην̖τz̥επούλα) του σακακιού σου αυτά τα σκονάκια.
Πού τον ξέρεις(⇒ τογ̖κz̥έρεις) τον Κανέλλο (⇒ τογ̖κανέλλο);
Με ποιον τρόπο (⇒ ποιον̖τρόπο) θα ‘ρθει;
Κατράκης: Αποστολόπουλε!... Κάνεις κατάχρηση εξουσίας! Και δεν το (⇒ δεν̖το) ‘χεις αυτό το δικαίωμα.
Καλογήρου: Eίδες το Σιיόν̖τη;
Μη λες βλακείες, ήτανε μπλόφα για τον Κανέλλο (⇒ τογ̖κανέλλο).
Η κοινωνία μάς έχει εδώ για να την προστατεύουμε (⇒ τημ̖προστατεύουμε)· για να χτυπάμε το έγ̖κλημα και τη βία. Και μεις δε γίνεται να ‘μαστε άγ̖γελοι.
Σου ‘χω πει χίλιες φορές να μην κατεβαίνεις (⇒ μηγ̖κατεβαίνεις) στην ανάκριση;!...
Kαλογήρου: Εμ̖πρός!
Κούρκουλος: Κύριε Αρχιφύλακα, θέλω να σας αναφέρω ότι αύριο στις 12 τα μεσάνυχτα, απ’ το Νεκροταφείο Ζωγράφου, θα παραλάβουμε μαζί με τον Κανέλλο (⇒ τογ̖κανέλλο) Βασιλόπουλο 20 κιλά ηρωίνης. Moυ έχετε πει ότι την Υπηρεσία ενδιיαφέρουν οι αρχηγοί.
Kαλογήρου: Eν̖τάξει, Σιיόν̖τη!
Ευαγ̖γελάτος: Σε φρον̖τίσαμε και σε περιποιηθήκαμε.
Μη μ’ απαν̖τήσεις τώρα, πρέπει να το σκεφτείς πρώτα καλά!
Κούρκουλος: Αν μ’ ενδιיαφέρει δε θα το σκεφτώ καθόλου.
Ευαγ̖γελάτος: Αυτός είναι ο ιδιיοκτήτης του. Γερμανός φωτορεπόρτερ, Γιόχαν Μπόριγκερ.
Αυτή η κοπέλα του: Γαλλίδα. Ντομινίκ Λαπέρ. Χθες τη νύχτα άφησε το αυτοκίνητο σ’ ένα γκαράζ στην Κωνσταν̖τινούπολη (⇒ στηγ̖κωνσταν̖τινούπολη).
Μόνο που έχουν μια μικρή διיαφορά στην κατασκευή (⇒ στηγ̖κατασκευή) τους, από τα κοινά λάστιχα. Μέσα από την κανονική (⇒ τηγ̖κανονική) σαμ̖πρέλα, σε ειδικό μείγμα αέρος, αιωρείται μια άλλη μικρότερη, που περιέχει πέν̖τε κιλά στερεοποιημένης ηρωίνης. Πέν̖τε λάστιχα επί πέν̖τε μας κάνουν είκοσι πέν̖τε κιλά!
Να φέρεις το αυτοκίνητο από την Κωνσταν̖τινούπολη (⇒ τηγ̖κωνσταν̖τινούπολη) εδώ.
Για να μπούμε απ’ την Τουρκία (⇒ την̖τουρκία) στην Ελλάδα, περνάμε από τη γέφυρα των Κήπων (⇒ τωγ̖κήπων), στον Έβρο.
Μόνο νεκρός θα το εγ̖καταλείψεις!
Αυτό το ξέρουμε, Σιיόν̖τη!
Κούρκουλος: Aλλά μ’ ενδιיαφέρει.
Aλλιώς μην το (⇒ μην̖το) συζητάμε γιατί… χάνουμε τα λόγια μας και τον καιρό (⇒ τογ̖καιρό) μας.
Τσιτσόπουλος: Kύριε Σιיόν̖τη, η προμήθεια που δίνουμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπερβαίνει ποτέ το 10%.
Ευαγ̖γελάτος: Σιיόν̖τη, από τη στιγμή που έγινες καλά μου φαίνεται άλλαξες χαρακτήρα!
Κούρκουλος: Η δουλειά είναι δύσκολη και θα πληρωθώ για να την κάνω (⇒ τηγ̖κάνω)!
Αργύρης: Εν̖τάξει, Σιיόν̖τη!
Προχωρήστε κύριε Ζαφειρίου, δεν προλαβαίνουμε (⇒ δεμ̖προλαβαίνουμε).
Ευαγ̖γελάτος: Σιיόν̖τη, έχουμε το δελτίο παρκαρίσματος.
Σας ετοιμάζουμε και δύο διיαβατήρια: ένα για το γερμανό και ένα για τη γαλλίδα.
Εν̖τάξει Σιיόν̖τη, κέρδισες!
Κούρκουλος: H αν̖ταλλαγή με τον αρχηγό σας.
Ευαγ̖γελάτος: Εν̖τάξει!
Κούρκουλος: Πέν̖τε.
Κωνσταν̖τόπουλος: Γιατί στο Σχοινιά, κύριε Σιיόν̖τη;
Ευαγ̖γελάτος: Πρόσεξε Σιיόν̖τη, θα ‘ρθεις μόνος!
ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:
Όπου: ` τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.
' η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.
o η άτονη φώνηση του [ζ].