Ένρινον είναι και το [γ], όταν ευρίσκεται προ των ουρανικών [κ], [γ], [χ] ή προ του [ξ]: άγκυρα, αγγείον, άγχω, άγξω (Αχιλλέας Τζάρτζανος) ▪ Συλλογιστείτε πώς προφέρεται το πρώτο [γ] στις λόγιες <παγγερμανισμός>, <παγγνωσία> ή <συγγνωστός>, στις οποίες, κατ’ εξαίρεση, δεν έχουμε τροπή του δεύτερου συμφώνου ▪ Αρκετές φορές, τα [μπ] και [ντ] μέσα στη λέξη είναι οι άλλες μορφές των [μβ] και [νδ]: κόμβος → κόμ̂πος, ένδεκα → έν̂τεκα ▪ Αυτό που ουσιיαστικά τρέπεται είναι το δεύτερο σύμφωνο ▪ Όταν γράφω και τα δίψηφα [γγ/γκ], [μπ], [ντ] αφορούν δύο φθόγ̂γους, προσθέτω ένα διיακριτικό ώστε να αναγνωρίζουν απαξάπαν̂τες πώς προφέρον̂ται ▪ Εάν δε γίνει η αναγ̂καία γραπτή διיάκριση ανάμεσα στα έρρινα και τα άρρινα δίψηφα, σε λίγον καιρό θα αναφερόμαστε στην αλλοίωση και τον ψευδισμό της Κοινής Νεοελληνικής (κόμπος [b] ⇔ κόβος, έντεκα [d] ⇔ έδεκα, άγγελος [g] ⇔ agel ≠ angel < άγ̂γελος)

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦO - Δ' ΜΕΡΟΣ


 

ΚΑΤΡΑΚΗΣ - ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ - ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ - ΑΡΓΥΡΗΣ - ΚΩΝΣΤΑN̖TΟΠΟΥΛΟΣ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΑΪΤΑΤΖΗ - ΕΥΑΓ̖ΓΕΛΑΤΟΣ  ΚΟΤΣΙΡΗΣ



(Στιχομυθίες από την ταινία: Η ΖΟΥΓ̖ΚΛΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ)

Μπάρκουλης: «Ξέρω πως όλο το διיάστημα του γάμου μας, παρά τις πίκρες που σ έκανα να νιώσεις, κράτησες ψηλά την αξιοπρέπειά μας.

Και σαν στερνή χάρη σου ζητώ να με συγχωρέσεις. Και να φρον̖τίσεις να τιμωρηθούν αυτοί που με σκότωσαν.

Στο Συνεταιρισμό αυτό πληρώνουν από χρόνια συνδρομές και δόσεις πενήν̖τα χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.

Τα λεφτά εξαφανίζον̖ται και οι καταχρήσεις οργιάζουν.

Κάθε φορά που έχανα, ζητούσα λεφτά. Κι αυτοί μου έδιναν, αλλά ζητούσαν γι’ αν̖τάλλαγμα τη σιיωπή μου».


ΚατράκηςΠώς την πήρατε ( τημ̖πήρατε);

Κοτσίρης: Πάλευε σα λυσσασμένος για να μην του ( μην̖του) την πάρουμε ( τημ̖πάρουμε).

ΚατράκηςΑν̖τί για το μήνυμα που πήγαμε να του κλέψουμε, ο νεαρός δημοσιογράφος μάς στέλνει ένα δικό του μήνυμα.

Το μόνο που μπορεί να γίνει, στο λάκκο που μας ανοίγει ο νεαρός, φρόν̖τισε να μην πέσουμε ( μημ̖πέσουμε) εμείς.


Mη με κοιτάζεις έτσι Χριστίνα, δεν είμαι φάν̖τασμα. Κάποτε ήμουν ο άν̖τρας σου.

ΠαϊτατζήΜην πιάνεις ( μημ̖πιάνεις) τ’ όνομά μου στα χείλη σου!

Κατράκης: Πριν από λίγο, εν̖τελώς ξαφνικά, κάποιος μου έδειξε ένα παλληκάρι.

Κι όμως, πριν από λίγο, εν̖τελώς ξαφνικά, μέσα σε μια στιγμή μόνο… ένιωσα… τόση ντροπή!... Τόση απελπισία!... Τόση αγάπη!...

ΠαϊτατζήΠαραμύθια της φαν̖τασίας μου.

Τάχα… πως είχε κι αυτός… έναν πατέρα ( εναμ̖πατέρα) που πολέμησε… Ένα* πατέρα ξεχωριστό!…  Ατρόμητο!… Ήρωα, υπεράνθρωπο! Σωστό Θρύλο!!

* αν̖τί του ορθού έναν.



(Στιχομυθίες από την ταινία: KΑΤΑΧΡΗΣΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ)

ΚατράκηςΟι απάνω. Είναι θέμα εμ̖πιστοσύνης, καταλαβαίνεις;… Αν πετύχει ( αμ̖πετύχει) θα σου βγάλω μερτικό.

Καλογήρου: Θα τα ξεράσεις όλα παλληκαράκι. Αλλιώς από δω μέσα δε βγαίνεις ζων̖τανός.

Κατράκης: Σου είπα δεν ήταν από μας, μην τον μπλέκεις ( μην̖τομ̖πλέκεις)!

ΚαλογήρουΕγώ θέλω να τον πιστέψω ( τομ̖πιστέψω) τον Κανέλλο ( τογ̖κανέλλο)… Γιατί δηλαδή να μην τον πιστέψω  ( μην̖τομ̖πιστέψω)!...

Αλλά ο Αν̖τώνης, που έχει το ελάττωμα να ανακατεύει τα πράγματα, βρήκε στην τσεπούλα ( στην̖τz̥επούλα) του σακακιού σου αυτά τα σκονάκια.

Πού τον ξέρεις( τογ̖κz̥έρεις) τον Κανέλλο ( τογ̖κανέλλο);

Με ποιον τρόπο ( ποιον̖τρόπο) θα ‘ρθει;

ΚατράκηςΑποστολόπουλε!... Κάνεις κατάχρηση εξουσίας! Και δεν το ( δεν̖το) ‘χεις αυτό το δικαίωμα.

ΚαλογήρουEίδες το Σιיόν̖τη;

Μη λες βλακείες, ήτανε μπλόφα για τον Κανέλλο ( τογ̖κανέλλο).

Η κοινωνία μάς έχει εδώ για να την προστατεύουμε ( τημ̖προστατεύουμε)· για να χτυπάμε το έγ̖κλημα και τη βία. Και μεις δε γίνεται να ‘μαστε άγ̖γελοι.

Σου ‘χω πει χίλιες φορές να μην κατεβαίνεις ( μηγ̖κατεβαίνεις) στην ανάκριση;!...

 

KαλογήρουΕμ̖πρός!

ΚούρκουλοςΚύριε Αρχιφύλακα, θέλω να σας αναφέρω ότι αύριο στις 12 τα μεσάνυχτα, απ’ το Νεκροταφείο Ζωγράφου, θα παραλάβουμε μαζί με τον Κανέλλο ( τογ̖κανέλλο) Βασιλόπουλο 20 κιλά ηρωίνης. Moυ έχετε πει ότι την Υπηρεσία ενδιיαφέρουν οι αρχηγοί.

Kαλογήρου: Eν̖τάξει, Σιיόν̖τη!

 

Ευαγ̖γελάτοςΣε φρον̖τίσαμε και σε περιποιηθήκαμε.

Μη μ’ απαν̖τήσεις τώρα, πρέπει να το σκεφτείς πρώτα καλά!

Κούρκουλος: Αν μ’ ενδιיαφέρει δε θα το σκεφτώ καθόλου.

Ευαγ̖γελάτοςΑυτός είναι ο ιδιיοκτήτης του. Γερμανός φωτορεπόρτερ, Γιόχαν Μπόριγκερ.

Αυτή η κοπέλα του: Γαλλίδα. Ντομινίκ Λαπέρ. Χθες τη νύχτα άφησε το αυτοκίνητο σ’ ένα γκαράζ στην Κωνσταν̖τινούπολη ( στηγ̖κωνσταν̖τινούπολη).

Μόνο που έχουν μια μικρή διיαφορά στην κατασκευή ( στηγ̖κατασκευή) τους, από τα κοινά λάστιχα. Μέσα από την κανονική ( τηγ̖κανονική) σαμ̖πρέλα, σε ειδικό μείγμα αέρος, αιωρείται μια άλλη μικρότερη, που περιέχει πέν̖τε κιλά στερεοποιημένης ηρωίνης. Πέν̖τε λάστιχα επί πέν̖τε μας κάνουν είκοσι πέν̖τε κιλά!

Να φέρεις το αυτοκίνητο από την Κωνσταν̖τινούπολη ( τηγ̖κωνσταν̖τινούπολη) εδώ.

Για να μπούμε απ’ την Τουρκία ( την̖τουρκία) στην Ελλάδα, περνάμε από τη γέφυρα των Κήπων ( τωγ̖κήπων), στον Έβρο.

Μόνο νεκρός θα το εγ̖καταλείψεις!

Αυτό το ξέρουμε, Σιיόν̖τη!

ΚούρκουλοςAλλά μ’ ενδιיαφέρει.

Aλλιώς μην το ( μην̖το) συζητάμε γιατί… χάνουμε τα λόγια μας και τον καιρό ( τογ̖καιρό) μας.

ΤσιτσόπουλοςKύριε Σιיόν̖τη, η προμήθεια που δίνουμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπερβαίνει ποτέ το 10%.

Ευαγ̖γελάτοςΣιיόν̖τη, από τη στιγμή που έγινες καλά μου φαίνεται άλλαξες χαρακτήρα!

ΚούρκουλοςΗ δουλειά είναι δύσκολη και θα πληρωθώ για να την κάνω ( τηγ̖κάνω)!

ΑργύρηςΕν̖τάξει, Σιיόν̖τη!

Προχωρήστε κύριε Ζαφειρίου, δεν προλαβαίνουμε ( δεμ̖προλαβαίνουμε).

Ευαγ̖γελάτοςΣιיόν̖τη, έχουμε το δελτίο παρκαρίσματος.

Σας ετοιμάζουμε και δύο διיαβατήρια: ένα για το γερμανό και ένα για τη γαλλίδα.


Εν̖τάξει Σιיόν̖τη, κέρδισες!

Κούρκουλος: H αν̖ταλλαγή με τον αρχηγό σας.

Ευαγ̖γελάτος: Εν̖τάξει!

Κούρκουλος: Πέν̖τε.

Κωνσταν̖τόπουλος: Γιατί στο Σχοινιά, κύριε Σιיόν̖τη;

Ευαγ̖γελάτος: Πρόσεξε Σιיόν̖τη, θα ‘ρθεις μόνος!


ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

                η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

            o    η άτονη φώνηση του [ζ].


Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής