Ένρινον είναι και το [γ], όταν ευρίσκεται προ των ουρανικών [κ], [γ], [χ] ή προ του [ξ]: άγκυρα, αγγείον, άγχω, άγξω (Αχιλλέας Τζάρτζανος) ▪ Συλλογιστείτε πώς προφέρεται το πρώτο [γ] στις λόγιες <παγγερμανισμός>, <παγγνωσία> ή <συγγνωστός>, στις οποίες, κατ’ εξαίρεση, δεν έχουμε τροπή του δεύτερου συμφώνου ▪ Αρκετές φορές, τα [μπ] και [ντ] μέσα στη λέξη είναι οι άλλες μορφές των [μβ] και [νδ]: κόμβος → κόμ̂πος, ένδεκα → έν̂τεκα ▪ Αυτό που ουσιיαστικά τρέπεται είναι το δεύτερο σύμφωνο ▪ Όταν γράφω και τα δίψηφα [γγ/γκ], [μπ], [ντ] αφορούν δύο φθόγ̂γους, προσθέτω ένα διיακριτικό ώστε να αναγνωρίζουν απαξάπαν̂τες πώς προφέρον̂ται ▪ Εάν δε γίνει η αναγ̂καία γραπτή διיάκριση ανάμεσα στα έρρινα και τα άρρινα δίψηφα, σε λίγον καιρό θα αναφερόμαστε στην αλλοίωση και τον ψευδισμό της Κοινής Νεοελληνικής (κόμπος [b] ⇔ κόβος, έντεκα [d] ⇔ έδεκα, άγγελος [g] ⇔ agel ≠ angel < άγ̂γελος)

Τετάρτη 2 Αυγούστου 2023

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΩΖΕΙ - ΕΙΔΑ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΛΑΝΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ







Απόσπασμα από τηλεοπτικές συνεν̂τεύξεις δύο ανθρώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών: της Ροζίτας Σώκου και του Γιάννη Βογιατζήστους Γρηγόρη Αρναούτογλου και Νίκο Γιώτη, όσον αφορά την προφορά των δίψηφων συμφώνων στην Κοινή Νεοελληνική.


Φωνητική απόδοση: πέν̂τε [ŋd] και όχι πέντε [d]


Φωνητική απόδοση: [ογδον̂ταπέν̂τε] (με διττή συνήχηση του μαλακοϋπερωικού [ν]· γράφεται ως δύο λέξεις οι οποίες όμως συμ̂προφέρον̂ται, με τον ισχυρό τόνο να αφορά στη δεύτερη λέξη), όν̂τως [ŋd], ταλέν̂το [ŋd] (< ιταλ. talento < λατιν. talentum < ελλην. τάλαν̂τον), πέν̂τε [ŋd] αλλά στούντιο [d] (< ιταλ. studio), Κλαούντια [d] (< λατιν. Claudia < Claudius), μοντέλο [d] [< ιταλ. modello < λατιν. modus < ελλην. μέδ(-ω, -ομαι)], αφού οι ρίζες τους δεν περιλαμβάνουν το [ν]


ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣH:

Όπου:   ˆ   το ευ̂φωνικό [ŋ] ή [ɱ] πριν από το δίψηφο σύμφωνο.

 

Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
ΚαθΑγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής