Ένρινον είναι και το [γ], όταν ευρίσκεται προ των ουρανικών [κ], [γ], [χ] ή προ του [ξ]: άγκυρα, αγγείον, άγχω, άγξω (Αχιλλέας Τζάρτζανος) ▪ Συλλογιστείτε πώς προφέρεται το πρώτο [γ] στις λόγιες <παγγερμανισμός>, <παγγνωσία> ή <συγγνωστός>, στις οποίες, κατ’ εξαίρεση, δεν έχουμε τροπή του δεύτερου συμφώνου ▪ Αρκετές φορές, τα [μπ] και [ντ] μέσα στη λέξη είναι οι άλλες μορφές των [μβ] και [νδ]: κόμβος → κόμ̂πος, ένδεκα → έν̂τεκα ▪ Αυτό που ουσιיαστικά τρέπεται είναι το δεύτερο σύμφωνο ▪ Όταν γράφω και τα δίψηφα [γγ/γκ], [μπ], [ντ] αφορούν δύο φθόγ̂γους, προσθέτω ένα διיακριτικό ώστε να αναγνωρίζουν απαξάπαν̂τες πώς προφέρον̂ται ▪ Εάν δε γίνει η αναγ̂καία γραπτή διיάκριση ανάμεσα στα έρρινα και τα άρρινα δίψηφα, σε λίγον καιρό θα αναφερόμαστε στην αλλοίωση και τον ψευδισμό της Κοινής Νεοελληνικής (κόμπος [b] ⇔ κόβος, έντεκα [d] ⇔ έδεκα, άγγελος [g] ⇔ agel ≠ angel < άγ̂γελος)

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020

⭐ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ⭐



Στο παρακάτω παλιό αλλά τόσο σημαν̖τικό βίντεο, δύο καταξιωμένοι ηθοποιοί του Θεάτρου μας, στις εορταστικές τους ευχές αναφέρον̖ται στα παιδιά, προτρέπον̖τάς μας να διδαχθούμε από αυτά, χωρίς να παραλείπουν ταυτόχρονα να μας υπενθυμίζουν με την εκφορά τους, τις ευ̖φωνικές συνηχήσεις της γλώσσας μας, στην πρότυπη μορφή της τουλάχιστον.

Kαζάκος: Έτυχε εμείς να σας κρατήσουμε απόψε συν̖τροφιά.

Να ζούμε πάν̖τα σαν παιδιά ( σαμ̖παιδιά)!... Και σαν και ( σαγ̖και) κείνα να χαιρόμαστε. Και σαν και ( σαγ̖και) κείνα στα όνειρα να αφηνόμαστε.

Καρέζη: Ξέρουν σε πράγματα ασήμαν̖τα την ευτυχία να ζητάνε!...

Kαζάκος: Και τα μεγάλα μάτια τους με απορία μάς κοιτάνε και αναρωτιόν̖ται ασφαλώς.

Καρέζη: Γιατί δεν παίζουνε ( δεμ̖παίζουνε) κι αυτοί; Γιατί δεν έρχον̖ται κον̖τά σε μας ν’ ανακαλύψουν τη ζωή!;...

Καζάκος: Πάρτε τις κούκλες σας, τα στρατιωτάκια* σας, αφού παιδιά θα θέλατε και σεις να είστε.

* στρατιיωτάκια, δηλ. χωρίς συνίζηση της διφθόγ̖γου και όχι στρατχιωτάκια.

Tο δικαίωμα στη γνώση και επομένως στην εκμάθηση της Προφοράς της Κοινής Γλώσσας, πριν ο καθένας καταλήξει πώς θα αρθρώνει στη ζωή του το λόγο, είναι αναφαίρετο και βασικό χαρακτηριστικό μιας καλλιεργημένης κοινωνίας, που σέβεται τον εαυτό της και την πολιτισμική της κληρονομιά και κατ’ επέκταση ενός λαού με παρελθόν, παρόν και λαμ̖πρό μέλλον. Εν̖τούτοις, αυτή η τόσο σημαν̖τική και απαραίτητη γνώση για την ορθή εκφορά τής γλώσσας, με εξαίρεση τις Δραματικές Σχολές -και αυτό όχι σε όλες- και ίσως κάποιες Δημοσιογραφικές, δεν παρέχεται!

Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν από τους παλαιότερους ηθοποιούς του Θεάτρου μας και ας δώσουμε τα απαραίτητα εφόδια γνώσης στα παιδιά μας, που δεν είναι άλλοι από τους αυριανούς πρωταγωνιστές του τόπου και της ζωής.

Ας μην τα καταδικάσουμε σε μια εσφαλμένη εκφορά για το υπόλοιπο διיάστημα της ζωής τους· και προπάν̖των ας μην τους προσάψουμε το οτιδήποτε, για κάτι που ποτέ δε διδάχθηκαν και για το οποίο δε φέρουν καμία ευθύνη.

Το βίντεο με τις πολύ ωραίες ευχές των παιδιών που ακολουθεί, καρπός της αξιέπαινης πρωτοβουλίας και προσπάθειας των Καθηγητών του Καλλιτεχνικού Σχολείου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, επιλέχθηκε τυχαία. Στο διיαδίκτυο υπάρχουν σίγουρα και άλλες προβολές με ευχές παιδιών, γι’ αυτό και η έκκλησή μου προς την Πολιτεία δεν περιορίζεται στο συγ̖κεκριμένο σχολείο και μόνο για αυτά τα παιδιά. Αφορά όλα τα Σχολεία και την Εκπαίδευση όλων των παιδιών της χώρας! Γιατί είναι διיαφορετικό, λόγω κρατικής αμέλειας ή αδιיαφορίας στην επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών, η γλώσσα να εγ̖καταλείπεται στη μοίρα της με συνέπεια να παραφθείρεται, από το να αφήνεται ελεύθερη και στο χρόνο με τη χρήση να μεταβάλλεται.

Η αποσαφήνιση της προφοράς των διφθόγ̖γων, των δίψηφων συμφώνων και της συμ̖προφοράς του τελικού [ν] με το αρχικό συγ̖κοπτόμενο σύμφωνο ή σύμ̖πλεγμα της επόμενης λέξης των ευχών των παιδιών, γίνεται χωρίς να επισημαίνον̖ται τα λάθη, για τα οποία την αποκλειστική ευθύνη φέρει η Πολιτεία, αφού στις τόσο ωραίες ευχές τους, τίποτε άλλο πέραν της διיευκρίνισης της ορθής προφοράς δεν αρμόζει· όπως και στην απαρχή της ζωής τους, που πλημμυρίζει από ενθουσιיασμό και όνειρα για έναν πιο όμορφο κόσμο, τίποτε δεν πρέπει να σταθεί εμ̖πόδιο ή να τα απογοητεύσει.

- Να βλέπουμε με την καρδιά ( τηγ̖καρδιά) και όχι με το μυαλό.

- Ο καθένας ν’ ακολουθήσει τ’ όνειρό του, ακόμα κι αν δεν μπορεί ( δεμ̖πορεί).

- Όλος ο κόσμος ν’ αποδεχθεί το διיαφορετικό, γιατί διיαφορετικό δεν είναι μόνο ό,τι είναι περίεργο.

- Να μπορούσε ο καθένας να ταξιδεύει εκεί που θέλει χωρίς κόστος, σ’ έναν κόσμο ( έναγ̖κόz̥μο) χωρίς άγχος.

- Να είχα ένα φίλο που να μπορούσα να εμ̖πιστευτώ.

- Να είναι πάν̖τα καλοκαίρι.

- Να υπήρχε πάν̖τα ειρήνη στον πλανήτη ( στομ̖πλανήτη) μας.

- Εύχομαι η αλληλεγ̖γύη να είναι το όπλο μας.

- Εύχομαι οι άνθρωποι να μπορέσουν να κολυμ̖πήσουν στη θάλασσα χωρίς να χρειάζον̖ται οξυγόνο.

- Να έχουμε όλοι μας χαρούμενες, καλοκαιρινές διיακοπές.

- Εύχομαι να μην ενδιיαφέρον̖ται οι άνθρωποι μόνο για το συμφέρον τους.

- Είμαστε όλοι ίδιοι, μα όλοι διיαφορετικοί.

Αν τα παιδιά που ακούστηκαν στο βίντεο -αλλά και οι Καθηγητές τους, που σίγουρα δεν είναι οι μόνοι- γνώριζαν τα λάθη που από άγνοια έγιναν στην εκφώνηση των περισσότερων ευχών τους, είμαι βέβαιος πως η ίδια με εμένα αγωνία, θλίψη και απόγνωση για την πορεία της γλώσσας μας θα τους περιέβαλλε.

Σε αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας, όπου η κρίση είναι πρώτιστα αξιακή, ας εγ̖κύψουμε στην Παιδεία και στη Γλώσσα. Στα κείμενα και στις ρίζες μας, στη μακραίωνη γλωσσική και πολιτισμική μας παράδοση θα βρούμε και θα ανασύρουμε τη γνώση, τα πρότυπα, τις αξίες, την πίστη, τη χαμένη ταυτότητά μας... Γνώση, αξίες και πρότυπα που δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε σε όλο τον κόσμο!

Καλή Χρονιά, με την ευχή και την υποχρέωση, το 2021 η Πολιτεία -ενόψει και της συμ̖πλήρωσης των 200 χρόνων από την επίσημη έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης- να πράξει τα δέον̖τα, ώστε να μάθουν επιτέλους τα παιδιά μας να προφέρουν σωστά τη μητρική τους γλώσσα. Ας μην ξεχνούμε ότι οι πρόγονοί μας έδωσαν τη ζωή τους -μεταξύ άλλων- για αυτή τη γλώσσα!...


ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

             '    η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

            o    η άτονη φώνηση του [ζ].


Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

ΑΥΤΟ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ, ΟΤΑΝ Η ΓΛΩΣΣΑ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ...



🎄 ΑΘΗΝΑ, ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '60: ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 🎄

«Καλήν ημέρα άρχον̖τες, αν είναι ορισμός σας!

Χαρούμενες παιδικές φωνές, ανακατεύον̖ται με την οχλοβοή της παραμονής Χριστουγέννων, με τους ανθρώπους που τρέχουν να κάνουν τα τελευταία ψώνια, που βιάζον̖ται να τελειώσουν τις δουλειές τους για να προλάβουν κάποιο ρεβεγιόν.

Μπορεί να τρέχουν, να βιάζον̖ται, μα δεν γκρινιάζουν ( δεγ̖κρινιάζουν).

Κι όλοι οι μεγάλοι νιώθουν να ξαναγίνον̖ται παιδιά.

Σαν τα ( σαν̖τα) παιδιά τους που στολίζουν το χριστουγεννιάτικο δέν̖τρο.

Οι λευκές νιφάδες στροβιλίζον̖ται στον αέρα, σ’ ένα δικό τους τρελό ρυθμό, που μπορεί να εν̖τυπωσίαζε τα παιδιά αλλά απέλπιζε τα περιστέρια, που είχαν χάσει τις τρυφερές φρον̖τίδες των μικρών τους φίλων. Μόνο τα αγάλματα έμεναν αδιיάφορα1 στην επιδρομή αυτή του χιονιού.

Ο ήλιος ξεπρόβαλε μέσα από τα μαύρα σύννεφα, σκόρπισε την παγωνιά ( τημ̖παγωνιά)2, διיέλυσε τα νέφη λίγες ώρες πριν από τα Χριστούγεννα και με το δικό του χρυσάφι έντυσε3 τα πάν̖τα.

Και οι μικροί τροβαδούροι των Χριστουγέννων δεν έχαναν την ευκαιρία να ψάλλουν τα κάλαν̖τα: «Kαλήν Εσπέραν Άρχον̖τες»!

Συν̖τελεί ίσως σ’ αυτό ο χαρούμενος διיάκοσμος1, οι στολισμοί των δρόμων και των βιτρινών.

Κατά πολύ φθηνότερα από άλλοτε το κρέας, οι γαλοπούλες, τα ψάρια, τα τυριά, τα γλυκίσματα, τα πάν̖τα.

Εφέτος είχε να διαλέξει4 μόνον ποιότητα. Οι τιμές ήσαν παν̖τού ίδιες.

Η αφθονία και η φθήνια υπήρχαν παν̖τού.

Και το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, η νυχτερινή Αθήνα με τα τόσα κοσμικά κέν̖τρα της, λουσμένη στο φως που έπαιρνε χίλια δυο χρώματα, ήταν μια πραγματική πρόκλησις.

Και οι σύγχρονοι κάτοικοι της πρωτευούσης δεν την ( δεν̖την) άφησαν να χαθεί. Κοσμοπλημμύρα στα κοσμικά κέν̖τρα, στις ταβέρνες, στις μπουάτ. Το ταγ̖κό και οι μοντέρνοι5 ρυθμοί προκαλούσαν το αδιיαχώρητο.

Τα καλλιτεχνικά προγράμματα των6 κέν̖τρων προκαλούσαν το χειροκρότημα. Και το τραγούδι συνόδευε το κέφι ως τις μικρές ώρες του πρωινού, λίγο πριν χτυπήσει η καμ̖πάνα για τη λειτουργία των Χριστουγέννων».

1 Και όχι με συνίζηση της διφθόγ̖γου [αδγιάφορα, δγιάκοσμος], που αναφέρθηκε στην παρουσίαση των επικαίρων.

2 Και όχι [τημπαγωνιά], όπως εσφαλμένα αποδόθηκε στην περιγραφή.

3 Στη συλλαβική αύξηση του παρατατικού ή του αορίστου των ρημάτων που αρχίζουν από δίψηφο σύμφωνο, δεν έχουμε συνήχηση του [μ] ή του [ν], δηλ. τα [γκ], [μπ], [ντ] προφέρον̖ται ατόφια.

4 Τόσο λόγω της τακτής χρήσης τού ρήματος όσο και της έννοιας η οποία δηλώνεται, η δίφθογ̖γος συνιζάνεται με αποτέλεσμα να συνηχείται το [γ] (δγιαλέξει). Ωστόσο δε συμβαίνει το ίδιο και με το ουσιיαστικό, αφού η όχι και τόσο συχνή χρήση του, καθώς και ο τρόπος διיατύπωσης υπαγορεύουν τη λόγια απόδοση (διיαλογή).

5 Το δίψηφο σύμφωνο προφέρεται ατόφιο, αφού η ρίζα τής λέξης το επιβάλλει (ιταλ. moderno).

6 Αν̖τί του ορθού [τωγ̖κέν̖τρων], πιθανόν λόγω δυσκολίας στην απόδοση της διπλής, άμεσης σύνηχησης.



🎄 ΠΕΡΙΠΟΥ 60 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ: AΘΗΝΑ 2019 - ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 🎄

«Εκατοντάδες (αν̖τί του ορθού εκατον̖τάδες) φαναράκια κατακλύζουν τον αττικό ουρανό. Σ’ ένα σκηνικό βγαλμένο από παραμύθι, μικροί και μεγάλοι, συγκεντρώθηκαν (αν̖τί του ορθού συγ̖κεν̖τρώθηκαν) στην πλατεία ( στημπλατεία, αν̖τί του ορθού [στημ̖πλατεία]) Κοτζιά το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, για το έθιμο της Νύχτας των Ευχών· μετατρέποντας (αν̖τί του ορθού μετατρέπον̖τας) το σκηνικό σ’ ένα πραγματικό υπερθέαμα.

-Δεν κάνει ( δεγκάνει, αν̖τί του ορθού [δεγ̖κάνει]) να τη λέμε την ευχή, αλλιώς δεν πραγματοποιείται ( δεμπραγματοποιείται, αν̖τί του ορθού [δεμ̖πραγματοποιείται])!…

Το μαγευτικό θέαμα συμπληρώθηκε (αν̖τί του ορθού συμ̖πληρώθηκε) αρμονικά μ’ ένα προτζέκσον μάπιν(γ)κ (φτάσαμε στο σημείο να προφέρουμε πιο σωστά τα αγ̖γλικά απ’ ό,τι τα ελληνικά), από το Αthens Digital Arts Festival, με φόν̖το το Δημαρχιακό Μέγαρο της πρωτεύουσας. Μεταξύ του κόσμου, που βρέθηκε στην πλατεία ( στημπλατεία, αν̖τί του ορθού [στημ̖πλατεία]) Κοτζιά, ήταν κι ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης. Αν̖τίστοιχες εικόνες και στην πλατεία ( στημπλατεία, αν̖τί του ορθού [στημ̖πλατεία]) Συντάγματος (αν̖τί του ορθού Συν̖τάγματος). Ο κόσμος απόλαυσε το εορταστικό κλίμα, το οποίο απογείωσε με τις επιτυχίες του το μουσικό συγκρότημα (αν̖τί του ορθού συγ̖κρότημα) Ονειράμα.

-Χρόνια πολλά σ’ όλο τον κόσμο ( τογκόσμο) και με υγεία! Προπάν̖τος (αν̖τί του ορθού προπαν̖τός), με υγεία!...

Η κορύφωση των εκδηλώσεων αναμένεται την παραμονή (αν̖τί του ορθού [τημ̖παραμονή]) της Πρωτοχρονιάς, μ’ ένα εντυπωσιακό (αν̖τί του ορθού εν̖τυπωσιακό) οπτικοακουστικό υπερθέαμα, το οποίο θα περιλαμβάνει μουσική, χορό, φώτα, πυροτεχνήματα και λάμση (αν̖τί του ορθού λάμψη)».


Αυτό παθαίνει ένας λαός, όταν δεν υπάρχει σωστή παιδεία και η γλώσσα αφήνεται στη μοίρα της… Μία γλώσσα με οικουμενικό χαρακτήρα, με λαμ̖πρή και μακραίωνη ιστορία, που -πρώτο απ’ όλους- το κράτος δε σέβεται και δε φρον̖τίζει.

ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

                η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
«ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ»
ΤΟΥ Σ. ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕN̖TΑΞΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ



🌟ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ
ΥΓΕΙΑ, ΦΡΟN̖TΙΔΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ...🌟

Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦO - Δ' ΜΕΡΟΣ


 

ΚΑΤΡΑΚΗΣ - ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ - ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ - ΑΡΓΥΡΗΣ - ΚΩΝΣΤΑN̖TΟΠΟΥΛΟΣ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΑΪΤΑΤΖΗ - ΕΥΑΓ̖ΓΕΛΑΤΟΣ  ΚΟΤΣΙΡΗΣ



(Στιχομυθίες από την ταινία: Η ΖΟΥΓ̖ΚΛΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ)

Μπάρκουλης: «Ξέρω πως όλο το διיάστημα του γάμου μας, παρά τις πίκρες που σ έκανα να νιώσεις, κράτησες ψηλά την αξιοπρέπειά μας.

Και σαν στερνή χάρη σου ζητώ να με συγχωρέσεις. Και να φρον̖τίσεις να τιμωρηθούν αυτοί που με σκότωσαν.

Στο Συνεταιρισμό αυτό πληρώνουν από χρόνια συνδρομές και δόσεις πενήν̖τα χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.

Τα λεφτά εξαφανίζον̖ται και οι καταχρήσεις οργιάζουν.

Κάθε φορά που έχανα, ζητούσα λεφτά. Κι αυτοί μου έδιναν, αλλά ζητούσαν γι’ αν̖τάλλαγμα τη σιיωπή μου».


ΚατράκηςΠώς την πήρατε ( τημ̖πήρατε);

Κοτσίρης: Πάλευε σα λυσσασμένος για να μην του ( μην̖του) την πάρουμε ( τημ̖πάρουμε).

ΚατράκηςΑν̖τί για το μήνυμα που πήγαμε να του κλέψουμε, ο νεαρός δημοσιογράφος μάς στέλνει ένα δικό του μήνυμα.

Το μόνο που μπορεί να γίνει, στο λάκκο που μας ανοίγει ο νεαρός, φρόν̖τισε να μην πέσουμε ( μημ̖πέσουμε) εμείς.


Mη με κοιτάζεις έτσι Χριστίνα, δεν είμαι φάν̖τασμα. Κάποτε ήμουν ο άν̖τρας σου.

ΠαϊτατζήΜην πιάνεις ( μημ̖πιάνεις) τ’ όνομά μου στα χείλη σου!

Κατράκης: Πριν από λίγο, εν̖τελώς ξαφνικά, κάποιος μου έδειξε ένα παλληκάρι.

Κι όμως, πριν από λίγο, εν̖τελώς ξαφνικά, μέσα σε μια στιγμή μόνο… ένιωσα… τόση ντροπή!... Τόση απελπισία!... Τόση αγάπη!...

ΠαϊτατζήΠαραμύθια της φαν̖τασίας μου.

Τάχα… πως είχε κι αυτός… έναν πατέρα ( εναμ̖πατέρα) που πολέμησε… Ένα* πατέρα ξεχωριστό!…  Ατρόμητο!… Ήρωα, υπεράνθρωπο! Σωστό Θρύλο!!

* αν̖τί του ορθού έναν.



(Στιχομυθίες από την ταινία: KΑΤΑΧΡΗΣΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ)

ΚατράκηςΟι απάνω. Είναι θέμα εμ̖πιστοσύνης, καταλαβαίνεις;… Αν πετύχει ( αμ̖πετύχει) θα σου βγάλω μερτικό.

Καλογήρου: Θα τα ξεράσεις όλα παλληκαράκι. Αλλιώς από δω μέσα δε βγαίνεις ζων̖τανός.

Κατράκης: Σου είπα δεν ήταν από μας, μην τον μπλέκεις ( μην̖τομ̖πλέκεις)!

ΚαλογήρουΕγώ θέλω να τον πιστέψω ( τομ̖πιστέψω) τον Κανέλλο ( τογ̖κανέλλο)… Γιατί δηλαδή να μην τον πιστέψω  ( μην̖τομ̖πιστέψω)!...

Αλλά ο Αν̖τώνης, που έχει το ελάττωμα να ανακατεύει τα πράγματα, βρήκε στην τσεπούλα ( στην̖τz̥επούλα) του σακακιού σου αυτά τα σκονάκια.

Πού τον ξέρεις( τογ̖κz̥έρεις) τον Κανέλλο ( τογ̖κανέλλο);

Με ποιον τρόπο ( ποιον̖τρόπο) θα ‘ρθει;

ΚατράκηςΑποστολόπουλε!... Κάνεις κατάχρηση εξουσίας! Και δεν το ( δεν̖το) ‘χεις αυτό το δικαίωμα.

ΚαλογήρουEίδες το Σιיόν̖τη;

Μη λες βλακείες, ήτανε μπλόφα για τον Κανέλλο ( τογ̖κανέλλο).

Η κοινωνία μάς έχει εδώ για να την προστατεύουμε ( τημ̖προστατεύουμε)· για να χτυπάμε το έγ̖κλημα και τη βία. Και μεις δε γίνεται να ‘μαστε άγ̖γελοι.

Σου ‘χω πει χίλιες φορές να μην κατεβαίνεις ( μηγ̖κατεβαίνεις) στην ανάκριση;!...

 

KαλογήρουΕμ̖πρός!

ΚούρκουλοςΚύριε Αρχιφύλακα, θέλω να σας αναφέρω ότι αύριο στις 12 τα μεσάνυχτα, απ’ το Νεκροταφείο Ζωγράφου, θα παραλάβουμε μαζί με τον Κανέλλο ( τογ̖κανέλλο) Βασιλόπουλο 20 κιλά ηρωίνης. Moυ έχετε πει ότι την Υπηρεσία ενδιיαφέρουν οι αρχηγοί.

Kαλογήρου: Eν̖τάξει, Σιיόν̖τη!

 

Ευαγ̖γελάτοςΣε φρον̖τίσαμε και σε περιποιηθήκαμε.

Μη μ’ απαν̖τήσεις τώρα, πρέπει να το σκεφτείς πρώτα καλά!

Κούρκουλος: Αν μ’ ενδιיαφέρει δε θα το σκεφτώ καθόλου.

Ευαγ̖γελάτοςΑυτός είναι ο ιδιיοκτήτης του. Γερμανός φωτορεπόρτερ, Γιόχαν Μπόριγκερ.

Αυτή η κοπέλα του: Γαλλίδα. Ντομινίκ Λαπέρ. Χθες τη νύχτα άφησε το αυτοκίνητο σ’ ένα γκαράζ στην Κωνσταν̖τινούπολη ( στηγ̖κωνσταν̖τινούπολη).

Μόνο που έχουν μια μικρή διיαφορά στην κατασκευή ( στηγ̖κατασκευή) τους, από τα κοινά λάστιχα. Μέσα από την κανονική ( τηγ̖κανονική) σαμ̖πρέλα, σε ειδικό μείγμα αέρος, αιωρείται μια άλλη μικρότερη, που περιέχει πέν̖τε κιλά στερεοποιημένης ηρωίνης. Πέν̖τε λάστιχα επί πέν̖τε μας κάνουν είκοσι πέν̖τε κιλά!

Να φέρεις το αυτοκίνητο από την Κωνσταν̖τινούπολη ( τηγ̖κωνσταν̖τινούπολη) εδώ.

Για να μπούμε απ’ την Τουρκία ( την̖τουρκία) στην Ελλάδα, περνάμε από τη γέφυρα των Κήπων ( τωγ̖κήπων), στον Έβρο.

Μόνο νεκρός θα το εγ̖καταλείψεις!

Αυτό το ξέρουμε, Σιיόν̖τη!

ΚούρκουλοςAλλά μ’ ενδιיαφέρει.

Aλλιώς μην το ( μην̖το) συζητάμε γιατί… χάνουμε τα λόγια μας και τον καιρό ( τογ̖καιρό) μας.

ΤσιτσόπουλοςKύριε Σιיόν̖τη, η προμήθεια που δίνουμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπερβαίνει ποτέ το 10%.

Ευαγ̖γελάτοςΣιיόν̖τη, από τη στιγμή που έγινες καλά μου φαίνεται άλλαξες χαρακτήρα!

ΚούρκουλοςΗ δουλειά είναι δύσκολη και θα πληρωθώ για να την κάνω ( τηγ̖κάνω)!

ΑργύρηςΕν̖τάξει, Σιיόν̖τη!

Προχωρήστε κύριε Ζαφειρίου, δεν προλαβαίνουμε ( δεμ̖προλαβαίνουμε).

Ευαγ̖γελάτοςΣιיόν̖τη, έχουμε το δελτίο παρκαρίσματος.

Σας ετοιμάζουμε και δύο διיαβατήρια: ένα για το γερμανό και ένα για τη γαλλίδα.


Εν̖τάξει Σιיόν̖τη, κέρδισες!

Κούρκουλος: H αν̖ταλλαγή με τον αρχηγό σας.

Ευαγ̖γελάτος: Εν̖τάξει!

Κούρκουλος: Πέν̖τε.

Κωνσταν̖τόπουλος: Γιατί στο Σχοινιά, κύριε Σιיόν̖τη;

Ευαγ̖γελάτος: Πρόσεξε Σιיόν̖τη, θα ‘ρθεις μόνος!


ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

                η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

            o    η άτονη φώνηση του [ζ].


Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2020

ΕΥ̖ΦΩΝΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦO - Γ' ΜΕΡΟΣ



ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ - ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ - ΤΣΑΠΕΛΗΣ - ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΑΛΛΗΣ - ΕΞΑΡΧΟΣ



(Στιχομυθία από την ταινία: ΟΡΑΤΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ)

Kούρκουλος: Τριάν̖τα πέν̖τε.

Ναϊάδων τριάν̖τα δύο, Μοσχάτο.

Οι μισοί από τους σωλήνες των καζανιών ( τωγ̖καζανιών) ήταν ταπωμένοι.

Τσιούνης: Με διיαταγή τίνος;

Kούρκουλος: Κάθε φορά που ένας σωλήνας καιγόταν απ’ τη φωτιά και παρουσίαζε διיαρροές, τον βουλώναμε.

Αργύρης: Αν ο μάρτυς είναι μυθομανής ή όχι θα τον κρίνει ( τογ̖κρίνει) η Επιτροπή του Υπουργείου και όχι εσείς! Kαι μην ξεχνάτε ( μηγ̖κz̥εχνάτε) ότι είκοσι έξι νεκροί δεν είναι καθόλου μύθος!

Γιατί δεν τα ( δεν̖τα) διיορθώνανε;

Καλογήρου: Διיαμαρτύρομαι, κύριε Πλοίαρχε. Κανείς δεν μπορεί ( δεμ̖πορεί) να μιλάει έτσι!

Τσάπελης: Ώστε την εν̖τολή να μη γίνει επισκευή την έδωσε ο πλοιοκτήτης.

Κούρκουλος: Ένας μηχανικός προσεβλήθη από οξεία σκωληκοειδίτιδα. Αναγ̖καστήκαμε να πιάσουμε στη Μάλτα, αλλά ήταν αργά.

Τη νύχτα του ναυαγίου σώθηκα κρατών̖τας το φέρετρό του.

Αργύρης: Όταν πήρε ( όταμ̖πήρε) το τελευταίο σήμα, τι έκανε;

Κούρκουλος: Ήπιε κι έγινε στουπί κι ύστερα διיέταξε «πάση δυνάμει».

Μας το ‘δειξε· μας ρωτούσε αν το ( αν̖το) καράβι θ’ αν̖τέξει, φοβόταν!

Τράν̖ταζε ολόκληρο! Έτριζε. ―

Πιάσαμε τους έν̖τεκα, ύστερα δώδεκα!

Τον ατμό που ξέφευγε ουρλιάζον̖τας από τις διיαρροές και τα έμβολα που χτυπούσαν γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα!

Κοιτάξτε τ’ ασφαλιστικά· με την πίεση ( τημ̖πίεση) αυτή έπρεπε ν’ ανοίξουν οι βαλβίδες!...

Σκαρφάλωσε σαν τρελός( σαν̖τρελός) στο καπέλο του καζανιού.

Ο Σήφης ο Μπάλιος. Ξαφνικά είχε γίνει άσπρος σαν το ( σαν̖το) πανί.

Στη λαμαρίνα που έκαιγε!… στους καυτούς ατμούς που τον περέχυναν ( τομ̖περέχυναν) λάβα! Πάνω στο καζάνι που άρχισε να τρίζει και να τραν̖τάζεται. ―

Ο ατμός δεν μπορεί ( δεμ̖πορεί) να ξεφύγει!...

Οι κραυγές των ανθρώπων!… Το παγωμένο νερό που ορμά παφλάζον̖τας στη φωτιά!…

Συνέχειיα... συνέχειיα!... συνέχειיα!!...


(Στιχομυθία από την ταινία: ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ)

Κούρκουλος: Τα κεφάλαια από πού προέρχον̖ται;

Έξαρχος: Από διיάφορες χώρες. Βασικά ελέγχεται από έναν όμιλο κεφαλαιούχων: Άγ̖γλων, Ολλανδών και Βέλγων.

Νομίζω το χίλια εννιακόσια πενήν̖τα εφτά.

Κούρκουλος: Το μητρώο του γράφει το χίλια εννιακόσια πενήν̖τα έξι.

Άρχισε να πετάει το χίλια εννιακόσια πενήν̖τα ένα!

Έξαρχος:Το σκάφος είχε τακτική και καλή συν̖τήρηση και το χρησιμοποιούσαμε λογικά.

Κούρκουλος: Το σκάφος πετούσε δεκαέξι χρόνια συνέχειיα· κι αν̖τί να το στείλετε στο αρχαιολογικό μουσείο, το είχατε μέρα νύχτα στον αέρα, φορτωμένο ζωές!

Πάλλης: Με συγχωρείς Άγ̖γελε, αλλά δε νομίζω πως…

Έξαρχος: Eν πάση ( εμ̖πάση) περιπτώσει απ’ ό,τι ξέρω όριο πτήσεως υπάρχει μόνο για τους κινητήρες. Συγ̖κεκριμένο όριο πτήσεως πέραν του οποίου ν’ αρχηστεύτηκε ένα σκάφος, δε νομίζω πως υφίσταται.

Κούρκουλος: Ναι, με την προϋπόθεση (⇒ τημ̖προϋπόθεση) ότι το σκάφος είναι σε καλή κατάσταση.

Κύριε Βλισίδη δεν ξέρω ( δεγ̖κz̥έρω) γιατί πέφτουν τα καινούργια.

Υπάρχουν εταιρείες, κι ευτυχώς είναι πάρα πολλές, που κατορθώνουν να διיατηρούν τα παλιά σκάφη σε καλύτερη κατάσταση από τα καινούργια.

Έξαρχος: Aν είχε ανάγ̖κη!…

Γινόταν έλεγχος σ’ όλα.

Τριάν̖τα.

Κούρκουλος: Τριάν̖τα.

Βάζατε καινούργια αν̖ταλλακτικά;…

Γράφει, όλα εν̖τάξει είναι. Εκτός από μια λεπτομέρεια.

Στην τελευταία ( στην̖τελευταία) ΑΕΡΑΝ δεν αν̖τικαταστήσατε εξαρτήματα.

Σας ρωτώ: αν̖τικαταστήσατε εξαρτήματα, ναι ή όχι;!

ΈξαρχοςΔεν έχω ακριβώς υπόψη μου. Μα, εγώ βλέπετε διיευθύνω…

ΚούρκουλοςΌλοι μας ξέρουμε ότι ΑΕΡΑΝ, δηλ. η Χρονική Γενική Επιθεώρηση Σκάφους, σημαίνει απαραιτήτως τοποθέτηση νέων αν̖ταλλακτικών σε διיάφορα σημεία του σκάφους. Κι όμως κατά την τελευταία ( την̖τελευταία) επιθεώρηση δεν αναφέρεται τοποθέτηση κανενός αν̖ταλλακτικού στο μητρώο.

Αναφέρει ένα προς ένα τους αριθμούς των αν̖ταλλακτικών που μπήκαν στην προηγούμενη ( στημ̖προηγούμενη) ΑΕΡΑΝ.

Όλα τα αν̖ταλλακτικά που βρίσκον̖ται αυτή τη στιγμή στα συν̖τρίμμια του σκάφους, έχουν τους ίδιους ακριβώς αριθμούς που είχαν και πρόπερσι.

Να σας πω εγώ που δεν τα ( δεν̖τα) ‘χω χαμένα! Σημαίνει αναγ̖καστικά ένα απ’ τα δυο: ή έγινε η τελευταία επιθεώρηση και δεν μπήκαν ( δεμ̖πήκαν) αν̖ταλλακτικά, ή δεν έγινε καθόλου επιθεώρηση!


ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:

Όπου:   `   τα ευ̖φωνικά [ŋ] ή [ɱ] πριν από τα δίψηφα σύμφωνα.

                η προφορά των φθόγ̖γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.

            o    η άτονη φώνηση του [ζ].


Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής