Σχετικά με την προφορά των δίψηφων συμφώνων στην Κοινή Νεοελληνική:
«O γραπτός λόγος ουσιיαστικά δεν κάνει τίποτε άλλο από το να καταγράφει, να επισημαίνει και να επισημοποιεί αυτό που συμβαίνει στον προφορικό λόγο, με σκοπό να τον διיαφυλάξει και να τον μεταλαμ̂παδεύσει από γενιά σε γενιά.
Aς μην αγνοούμε ότι ο προφορικός λόγος έχει πρωταρχική σημασία και προηγείται του γραπτού ο οποίος έχει περιστασιακή.
Ο άνθρωπος πρώτα μιλάει και μετά αρχίζει να γράφει.
Η εκμάθηση της γλώσσας στο σχολείο πρέπει να ξεκινάει από τον προφορικό λόγο προς το γραπτό και όχι αν̂τίστροφα, όπως συμβαίνει.
Εξασκούμαστε στη γραφή, στην ορθογραφία, στους γραμματικούς και συν̂τακτικούς κανόνες, χωρίς ωστόσο να μαθαίνουμε να αποδίδουμε σωστά τις λέξεις και τα νοήματα όσων διαβάζουμε.
Για να αν̂τιληφθείτε πόσο μεγάλο ατόπημα είναι η άρρινη προφορά στην Κοινή Νεοελληνική, παραφράζον̂τας την περιώνυμη αγ̂γλική φράση: «Just close your eyes and think England», απλώς κλείστε τα μάτια και σκεφτείτε την Αγ̂γλία, απαλείφον̂τάς της τα [n]!
Η άγνοια και η εσφαλμένη προφορά δεν καθιστούν κανόνα· ούτε γλωσσική εξέλιξη.
Αν̂τιθέτως, δηλώνουν έλλειψη παιδείας, γλωσσικό ολίσθημα και πενία.
Κανένας γραπτός λόγος δεν έχει αξία χωρίς τον προφορικό.
Κανένας γραπτός λόγος δεν έχει αξία εάν, πρώτιστα, δεν έχει αξία ο προφορικός λόγος.
Kαι μία γλώσσα φθίνει, παύει να είναι πλούσια και να έχει αξία, όταν δεν εκφέρεται ορθά.
Όταν δε διδάσκεται, δεν καλλιεργείται και δε διיαφυλάσσεται».
(Απόσπασμα από το βιβλίο μου: ΑΓΩΓΗ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ - Η ΠΡΟΦΟΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ)
ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣH:
Όπου: ˆ το ευ̂φωνικό [ŋ] ή [ɱ] πριν από το δίψηφο σύμφωνο.
י η εκφορά των φθόγ̂γων χωριστά, χωρίς συνίζηση.