συγκεντρώνοντας ή συγκεντρώνονται
(όποιον από τους δύο τύπους προτιμάτε).
Οι σωστές αποδόσεις είναι:
συ'γκε'ντρώνο'ντας [< συν+κέ'ντρ(ο)+(κατ.) ών(ω)+-ο'ντας,-ο'νται]
(αλλιώς συŋgιεŋdρώνοŋdας)
ή
συ'γκε'ντρώνο'νται (αλλιώς συŋgιεŋdρώνοŋdαι)
και όχι όπως γράφο'νται, προφέρο'ντας δηλ. ατόφια τα δίψηφα
σύμφωνα.
ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣH:
Τόσο οι παραπάνω περιπτώσεις, όσο και αυτή του
α'νταπα'ντώ'ντας [< α'ντί+απα'ντ(ώ)+(κατ.) -ώ'ντας]
(αλλιώς αŋdαπαŋdώŋdας)
(αλλιώς αŋdαπαŋdώŋdας)
είναι ίσως οι μοναδικές λέξεις της γλώσσας μας, με τρεις συνηχήσεις
του ευ'φωνικού [ν] και μάλιστα δι΄αδοχικές και δεν πρέπει να
συγχέο'νται με λέξεις που αρχίζουν από δίψηφο σύμφωνο και έχουμε
άμεση επανάληψή του (π.χ. μπουμπουνίζω), οπότε το σύ'μπλεγμα
προφέρεται ατόφιο.
Ωστόσο η άλλη εκδοχή του δαν΄τέλα (νταν΄τέλα), δεν επηρεάζεται
από τον κανόνα της άμεσης επανάληψης του ίδιου συμφ.
συ'μπλέγματος -δηλ. της ηχητικής ακολουθίας- και δι΄ατηρεί την
αρχική προφορά του δίψηφου συμφώνου, επιτείνο'ντας έτσι τη
σημασία της λέξης, όπως και η περίπτωση μπα'μπού (< bamboo),
για δι΄αφορετικό όμως λόγο (ξένη, άκλιτη λέξη).
© Άρης Βαφιάς, MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου