Ένρινον είναι και το [γ], όταν ευρίσκεται προ των ουρανικών [κ], [γ], [χ] ή προ του [ξ]: άγκυρα, αγγείον, άγχω, άγξω (Αχιλλέας Τζάρτζανος) ▪ Συλλογιστείτε πώς προφέρεται το πρώτο [γ] στις λόγιες <παγγερμανισμός>, <παγγνωσία> ή <συγγνωστός>, στις οποίες, κατ’ εξαίρεση, δεν έχουμε τροπή του δεύτερου συμφώνου ▪ Αρκετές φορές, τα [μπ] και [ντ] μέσα στη λέξη είναι οι άλλες μορφές των [μβ] και [νδ]: κόμβος → κόμ̂πος, ένδεκα → έν̂τεκα ▪ Αυτό που ουσιיαστικά τρέπεται είναι το δεύτερο σύμφωνο ▪ Όταν γράφω και τα δίψηφα [γγ/γκ], [μπ], [ντ] αφορούν δύο φθόγ̂γους, προσθέτω ένα διיακριτικό ώστε να αναγνωρίζουν απαξάπαν̂τες πώς προφέρον̂ται ▪ Εάν δε γίνει η αναγ̂καία γραπτή διיάκριση ανάμεσα στα έρρινα και τα άρρινα δίψηφα, σε λίγον καιρό θα αναφερόμαστε στην αλλοίωση και τον ψευδισμό της Κοινής Νεοελληνικής (κόμπος [b] ⇔ κόβος, έντεκα [d] ⇔ έδεκα, άγγελος [g] ⇔ agel ≠ angel < άγ̂γελος)

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019

ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ: «Η ΟΡΘΟΦΩΝΗ ΕΚΦΟΡΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ»




Απόσπασμα από το άρθρο στο περιοδικό Πυρφόρος, με την Εισήγηση του σπουδαίου ηθοποιού, μεταφραστή και δασκάλου του Θεάτρου μας Λυκούργου Καλλέργη για την Προφορά της Κοινής Νεοελληνικής Γλώσσας, στο Συνέδριο του Πανοράματος Παιδείας «Γλωσσομάθεια και Κρατικές Εκπαιδευτικές Πολιτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση», το Μάρτιο του 1994. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου