Η άγνοια και η εσφαλμένη προφορά δεν καθιστούν κανόνα· ούτε γλωσσική εξέλιξη. Αν̖τιθέτως, δηλώνουν έλλειψη παιδείας, γλωσσικό ολίσθημα και πενία.
Κανένας γραπτός λόγος δεν έχει αξία χωρίς τον προφορικό.
Κανένας γραπτός λόγος δεν έχει αξία, εάν πρώτιστα δεν έχει αξία ο προφορικός λόγος. Και καμία γλώσσα δεν μπορεί να είναι πλούσια, ούτε να έχει ουσιיαστική αξία, όταν δεν ομιλείται σωστά. Όταν δε διδάσκεται, δεν καλλιεργείται και δε διיαφυλάσσεται.
Απόσπασμα από το:
ESSENTIAL MODERN GREEK GRAMMAR
του Douglas Q. Adams
Απόσπασμα από τη:
νέα σχολική Γραμματική της Ε΄ & ΣΤ΄ Δημοτικού
Ενότητα 3: Πώς δημιουργώ λέξεις; (σελ. 40)
Απόσπασμα από τη:
νέα σχολική Γραμματική της Α΄, Β΄ & Γ΄ Γυμνασίου
Πρώτο κεφάλαιο: Φωνητική - Φωνολογία (σελ. 27)
Στους ένθερμους ή στους αδιיάλλακτους υποστηρικτές
της άρρινης προφοράς στην Κοινή Νεοελληνική, συνιστώ,
όταν μιλούν την αγ̖γλική, εφεξής να προφέρουν:
agel (< ελλην. άγ̖γελος), eglish, mornig
sybol (< ελλην. σύμβολον), cobat, ebarrass
adrogynous (< ελλην. ανδρόγυνος), idustry, thousad κ.ο.κ.
ή να αποταθούν πάραυτα σε έναν άγ̖γλο φιλόλογο,
γλωσσολόγο ή καθηγητή ορθοφωνίας, ζητών̖τας του
να αξιολογήσει τις παραπάνω λεκτικές αποδόσεις...
Τα δίψηφα σύμφωνα γγ/γκ, μπ, ντ, στο μέσον των
ελληνικών λέξεων -πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων-
δεν είναι ένας ήχος-φθόγ̖γος αλλά δύο (!)
ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑN̖TΩΝΙΟΝ
Ποίηση: Κ.Π. Καβάφης
Απαγ̖γελία: Δημήτρης Χορν
Μουσική: Αθανάσιος Σίμογλου
Βίντεο: Χρήστος Ζουλιάτης
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου (= την̖τύχη σου) που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάν̖των να μη γελασθείς, μην πεις (= μημ̖πεις)
πως ήταν ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
πως ήταν ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς (= μηγ̖καταδεχθείς).
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που (= σαμ̖που) ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγ̖κίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταίαν απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:
Όπου: ` το ευ̖φωνικό [ŋ] πριν από το δίψηφο σύμφωνο.
πλάγιοι χαρακτήρες (π.χ.: την̖τύχη σου) η απαλή προφορά του μαλακοϋπερωικού [ŋ] ή του [μ] και του
δίψηφου συμφώνου.
Άρης Βαφιάς - MA RCSSD
Καθ. Αγωγής Προφ. Λόγου & Φωνής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου