ΤΑ 27 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΣΥΜ̖ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ 3 ΕΛΛΕΙΠΟN̖ΤΩΝ ΦΘΟΓ̖ΓΩΝ
Επέλεξα την ημέρα της εθνικής μας επετείου, η οποία ημερολογιακά συμ̂πίπτει με τη μεγάλη θρησκευτική μας εορτή, τον Ευαγ̂γελισμό της Θεοτόκου, να σας παρουσιיάσω το αλφάβητό μας συμ̂πληρωμένο από τους ελλείπον̂τες φθόγ̂γους. Γιατί Ελλάδα πριν απ’ οτιδήποτε άλλο σημαίνει γλώσσα και η γλώσσα είναι πολιτισμός.
Εύχομαι να αξιοποιηθεί.
.jpg)
ΔΙ'ΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:
Για το άγμα στην εκπαίδευση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ο όρος νίγαμμα (< νι + γάμμα, αναλογικά προς το δίγαμμα· δηλαδή φθόγ̂γος [ν̂] με μορφή [γ̂], άρα με θέση γλώσσας ανάλογη προς τον τρόπο σχηματισμού του μαλακοϋπερωικού [γ]), προκειμένου να κατανοηθεί ο ήχος του και ο τρόπος εκφοράς.
Εάν πάλι κρίνεται σκόπιμο το όνομά του να αρχίζει από [γ], ώστε να είναι σύμφωνο προς την αλφαβητική σειρά των υπόλοιπων γραμμάτων, μπορούμε να το πούμε γνάγμα [< (θέση) γ → (εκφορά) ν = άγμα] ή γνίγμα (< γ + γράμμα νι + κατ. -γμα, αναλογικά και προς τα σίγμα/στίγμα). Διיαφορετικά γνι, κατά τα ξι και ψι, το οποίο είναι πιο ευκολοπρόφερτο απ’ ό,τι τα προηγούμενα.
Η ονομασία μίγμα ετυμολογείται από το γράμμα μι και την κατάληξη -γμα του άγμα [μίγμα < μι + (ά) -γμα], ενώ του μάγμα από το φθόγ̂γο [μ] και το άγμα ([μ] + άγμα), αφού στον ήχο του ενυπάρχει το [γ̂]).
Ομοίως για το νίγμα [< γράμμα νι + κατ. -γμα < (ά)γμα] και για το νάγμα (< φθόγ̂γος [ν] + άγμα)· με όλα τα ονόματα να επιβεβαιώνουν την ιδιיότητα-αξία των φθόγ̂γων και επομένως τη σχέση μεταξύ σημαίνον̂τος και σημαινόμενου για ακόμη μία φορά. Δηλαδή ότι η Ελληνική είναι γλώσσα σημασιολογική.
Τα γνίγμα (αλλιώς γνι) [γ̂], νίγμα [ν̂] έχουν την ίδια φωνητική αξία, αφού στην πραγματικότητα είναι άλλες μορφές του άγμα.
[γ̂] = [ν̂] = άγμα (ŋ)
Προκειμένου όμως το τελευταίο να μπορέσει να εν̂ταχθεί στο αλφάβητό μας και να δηλωθεί στο γραπτό λόγο, ώστε να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα της ορθής προφοράς των δίψηφων συμφώνων, γίνεται η χρήση των παραπάνω συμβόλων και ονομάτων.
Ο θυμόσοφος λαός μας, όταν πρέπει κάτι να ειπωθεί λεπτομερώς και αυτολεξεί, λέει: «να τα πεις με το νι και με το σίγμα». (Άραγε τα λέμε με το νι;... Πολύ φοβάμαι πως όχι).
Αν θέλουμε να εκφέρουμε τη γλώσσα σωστά, θα πρέπει πρώτα να μάθουμε να τη γράφουμε με το άγμα (γνι), με το μίγμα και με το νίγμα· με την εκπαίδευση να αρχίζει από το σχολείο.
Γραφή η οποία δε βάλλει την ιστορική μας ορθογραφία, δηλαδή το έτυμον της λέξης, ούτε το είδωλό της.
Το οφείλουμε στα παιδιά μας, στη γλώσσα μας, στον πολιτισμό μας.
Χρόνια πολλά με υγεία και περισσότερη αγάπη για την Ελληνική!
© Άρης Βαφιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου